Οι ιστορίες του Καλλίστρατου.

O Καλλίστρατος, δίνει το όνομά του σε μια σειρά βιβλίων με συγγραφέα τη Βασιλική Νευροκοπλή. Μια ιδιαίτερη δημιουργό, που τα έργα της διαπνέονται από ένα βαθύ λυρισμό και μια ποιητικότητα που σπάνια συναντάς σε πεζά κείμενα.

Τα τρία βιβλία της σειράς, έχουν ως αφορμή τρεις παραβολές της Καινής Διαθήκης: η παραβολή του καλού σπορέα, δίνει το έναυσμα να περπατήσουμε“ Το χωράφι της καρδιάς”, η παραβολή των ταλάντων, εμπνέει τις “Περιπέτειες των χαρισμάτων” και η παραβολή για τα δύο σπίτια κάνει την πέτρα να σπάσει τη σιωπή της για να μιλήσει στον Καλλίστρατο για την "Πολιτεία των αηδονιών".
Η Βασιλική Νευροκοπλή, πατά πάνω στις παραβολές, με τον τρόπο που ανεβαίνουμε μια σκάλα. Με προσοχή, μεθοδικότητα, σεβασμό και γνώση ότι αυτή η σκάλα οδηγεί το νου και την καρδιά σε ένα ύψος, τέτοιο που χαρίζει μια πιο ευρεία θέαση του ορίζοντα.
Χρησιμοποιεί τις παραβολές σαν μαγιά, για να φτιάξει νέες ιστορίες. Να φουσκώσει το ζυμάρι της αλήθειας, αυτής που κρύβεται πίσω από κάθε ιστορία, να δέσει το παλιό με το νέο, όπως το προζύμι δένει τον άρτο που έγινε με τον άρτο που μέλλει να γενεί.
Έτσι καταφέρνει να γεννήσει μια ιστορία φρέσκια, που κουβαλά όμως την ουσία και τη μυρωδιά μιας ιστορίας 2000 χρόνων. Και αυτό είναι μαγικό.

Στις δύο πρώτες ιστορίες ο Καλλίστρατος, αυτός ο σπουδαίος παραμυθάς, που γυρνά χωριά και πολιτείες να μοιραστεί και να μοιράσει τις ιστορίες του, απαντά στην πρόσκληση των παιδιών να τους πει μια ιστορία που επεξηγεί κάθε φορά μια παραβολή, ενώ στην τρίτη ιστορία, είναι η πέτρα που διηγείται στον Καλλίστρατο την ιστορία της.
Στους μύθους του Καλλίστρατου, ο θρησκευτικός πυρήνας παραμένει και πολύ έντεχνα μπλέκεται με στοιχεία των λαϊκών μας παραμυθιών, των μύθων της ανατολής αλλά και στοιχεία των κλασσικών ευρωπαϊκών μύθων.
Οι ιστορίες μπορούν να διαβαστούν και αυτοτελώς. Χωρίς δηλαδή τη σύνδεση τους με την εκάστοτε παραβολή. Εκείνος που ξέρει θα κάνει το συνειρμό, αλλά και ο άπειρος των γραφών θα λάβει τα μηνύματα, με τον τρόπο που το φως βρίσκει πάντα τον τρόπο να τρυπώνει και από την πιο μικρή χαραμάδα.
Γιατί οι ιστορίες που έχει γράψει η Βασιλική Νευροκοπλή, δεν είναι απλά θρησκευτικές ιστορίες. Είναι ιστορίες που μιλούν για βασικά χαρακτηριστικά της ανθρώπινης ύπαρξης. Μιλούν για την ευγένεια, την προσφορά, την ελπίδα, την πίστη, αλλά και τον εγωισμό, την αλαζονεία, την βία, την εκμετάλλευση. Μιλούν για τους δρόμους της ψυχής και τη στράτα που διαλέγουμε στη ζωή μας. Για ό,τι μας δόθηκε απλόχερα και το σπαταλήσαμε. Για ό,τι μας χαρίστηκε και το ανταποδώσαμε. Για τον αγώνα να σταθούμε κληρονόμοι και φύλακες της περιουσίας που μας δόθηκε, είτε αυτό λέγεται προσωπική ελευθερία, είτε φυσικό περιβάλλον
Αυτό κάνει τις ιστορίες της να ξεπερνούν το θρησκευτικό στοιχείο και να αποκτούν πανανθρώπινο χαρακτήρα, αφού πατάνε σε αυτό που όλοι έχουμε κοινό: την ανθρώπινη φύση μας. Με το μεγαλείο και τις αδυναμίες της. Με την ελευθερία και την δουλικότητά της. Με την τρεπτότητα και τη θεϊκότητά της.
Και αυτό κάνει τις ιστορίες της κλασσικές, τέτοιες που λες και έρχονται από καιρούς αλλοτινούς, τότε που οι άνθρωποι λογάριαζαν το λόγο ζωντανό, τον έπαιρναν και τον ζέσταναν τα βράδια γύρω από την εστία, τον έντυναν με τα καλά του σε γιορτές και πανηγύρια, τον ζύμωναν με λόγια δικά τους να τον προσφέρουν δώρο και τροφή στα παιδιά που μεγάλωναν, τον ζευγάρωναν με άλλους λόγους και εκείνος γεννούσε παιδιά όμορφα, καθένα με τη χάρη του και την ομορφιά του.
Τέτοιες είναι οι ιστορίες του Καλλίστρατου, μέλι και βάλσαμο στις καρδιές μικρών και μεγάλων.

Συγγραφέας: Βασιλική Νευροκοπλή
Εικονογράφος: Αθηνά Ρομπιέ
Εκδόσεις: Ελληνική Βιβλική Εταιρεία


Σχόλια

  1. Καταπληκτική δουλειά, συγχαρητήρια στη συγγραφέα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ειλικρινά, δεν έχω λόγια να ευχαριστήσω για το τόσο δεισδυτικό βλέμμα και την τόσο υψηλή διατύπωσή της ουσίας -φανερής και κρυμμένης- αυτών των βιβλιων... Καλή συνέχεια στο ξεχωριστό σας blog!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου