Έχω μια ιδέα!

Από που ξεκινάει μια ιδέα, πως ξετυλίγεται και ποιος είναι ο σκοπός της; Και ποιο είναι το καλύτερο μέρος για να σου έρθει μια καλή ιδέα;  Πόσο καλές ιδέες έχουν τα παιδιά; Και αλήθεια, μπορoύν να τις καταλάβουν οι μεγάλοι; Και πόσο μεγάλος (ή μικρός) πρέπει να είσαι για να τις καταλάβεις; Και οι μεγάλοι, έχουν άραγε καμιά ιδέα της προκοπής...;
Σε αυτά και άλλα πολλά συναρπαστικά ερωτήματα απαντάει το βιβλίο της Άννας Παπαϊωάννου "Έχω μια ιδέα".
Ένα πολύ "σκανταλιάρικο" βιβλίο. Έχει μια φρεσκάδα και μια παιδικότητα στο γράψιμο και στην εικονογράφηση του, που θα μπορούσε κάλλιστα να αποτελεί σελίδες από ένα παιδικό ημερολόγιο.
Κεντρική του... ιδέα, είναι η ανεξάντλητη φαντασία των παιδιών και η ανάγκη τους να την εκφράσουν. Να την επικοινωνήσουν. Να δώσουν χρώμα, σχήμα, και λόγο στη φαντασία τους και στις ιδέες που γεννά. Αυτές που έρχονται έτσι στα ξαφνικά, ενώ κάνουν ένα περίπατο στο δάσος, ή φτιάχνουν κάστρα στην άμμο. Αυτές που μπορεί να κάνουν τη μαμά να κοκκινίσει από τα νεύρα της και το μπαμπά να βγάλει καπνούς από τα αυτιά. Αυτές που πάντα, ευτυχώς, μπορούν να μοιραστούν με τον παππού.  Αυτές που προκύπτουν από όλα τα που, τα πως, τα πότε και τα γιατί που έχουν ρωτήσει. Αυτές που γεμίζουν το σπίτι ζωή, παιχνίδι, φαντασία, και κάνουν τη ζωή με τα παιδιά ξεχωριστή. Γιατί τελικά, το να ζεις την κάθε μέρα με την αυθεντικότητα και τον ενθουσιασμό ενός παιδιού, είναι η πιο όμορφη ιδέα! 

Κείμενο - Εικονογράφηση: Άννα Παπαϊωάννου
Εκδόσεις: Key books.

Σχόλια