Το μυστικό ημερολόγιο του Κοντορεβιθούλη

Πώς να ξεκινήσεις να μιλήσεις για αυτό το βιβλίο… Λοιπόν θα ξεκινήσω λέγοντας τη γνώμη μου: το βρήκα εξαιρετικό. Είναι ένα βιβλίο ιδιαίτερα πρωτότυπο, που ενώ βασίζεται στο κλασσικό παραμύθι, σε κάνει να το ξεχνάς και να περιμένεις με αγωνία τη συνέχεια. Η εικονογράφηση είναι αριστουργηματική: τα σχέδια καθαυτά, το μοντάζ τους, οι αισθητικές λεπτομέρειες, όλα! Σπάνια βλέπεις τόσο πρωτότυπες και προσεγμένες εικονογραφήσεις.  Η εικονογράφηση βέβαια, όπως και όλο το βιβλίο έχει έναν αέρα μαύρης κωμωδίας. Σε κάνει να γελάς με πράγματα που δεν είναι αστεία: με την πείνα, την εγκατάλειψη, τη βία, το φόβο, χωρίς όμως να τους στερεί κάτι από τη σοβαρότητα τους. Υπάρχει ένα ιδιαίτερο, "μαύρο" κάποιες φορές χιούμορ - ίσως η επιλογή των σκούρων χρωμάτων της εικονογράφησης δεν είναι τυχαία- που διαπερνά όλες τις σελίδες της ιστορίας και που κατά τη γνώμη μου, δεν μπορεί να γίνει κατανοητό σε παιδιά μικρότερα των 12 ετών. Είναι ένα βιβλίο που παίζει με τις λέξεις και την έννοιά τους, και για το λόγο αυτό προϋποθέτει πολύ καλή κατανόηση και χρήση της γλώσσας. Χρησιμοποιεί συμβολικά ή μεταφορικά έννοιες και λέξεις κυριολεκτικές. Μάλλον αυτός είναι ο λόγος που διαβάζεται τόσο ευχάριστα και από μεγάλους.

Η ιδέα του συγγραφέα να παρουσιάσει την ιστορία του Κοντορεβιθούλη, μέσα από το προσωπικό ημερολόγιο του ήρωα, «φωτίζοντας» τα ψιλά γράμματα της ιστορίας, δίνει μια άλλη, ιδιαίτερα διασκεδαστική διάσταση στο γνωστό παραμύθι. Πως έλεγαν τα αδέλφια του, πώς έμοιαζε το σπίτι τους, τι (δεν)έτρωγαν τον καιρό της μεγάλης πείνας, το αμαρτωλό παρελθόν της μητριάς τους, ποιοι ήταν οι φίλοι του, πως έλεγαν το κορίτσι του, τι περιείχε η συλλογή του από εξαιρετικές χαρές και απεχθείς θλίψεις, τι το αλλόκοτο έχει το αγιολόγιο που συνοδεύει τις σημειώσεις του, ποια τεχνικά χαρακτηριστικά είχαν οι μαγικές μπότες, τι έλεγε το ένταλμα κατάσχεσης των υπαρχόντων του γίγαντα Βαραββά Βαρβάκ, όλα αυτά και τόσα άλλα, μικρά, μαγικά και υπέροχα, συναρπάζουν με την πρωτοτυπία τους και κεντρίζουν τη φαντασία.

Και ενώ το βιβλίο έχει το ίδιο happy end με το πρωτότυπο παραμύθι, όπου τα παιδιά γυρίζουν τελικά σπίτι τους με το θησαυρό του γίγαντα, ο συγγραφέας του ημερολογίου πάει την ιστορία ένα βήμα παρακάτω και εισάγει τα παιδιά  στις έννοιες κοινωνική δικαιοσύνη και αλληλεγγύη. Οι κακοί τιμωρούνται και εκδιώκονται, γιατί είχαν καταδικάσει το λαό σε «πείνα», απολαμβάνοντας οι ίδιοι τα αγαθά, ενώ ο λαός, καλοί και λιγότερο καλοί μοιράζονται δίκαια το θησαυρό, αλλά και την υποχρέωση να «καλλιεργήσουν» το σιτάρι που θα θρέψει το μέλλον τους.

Το βιβλίο έχει γίνει παγκόσμιο best seller. Γεγονός είναι, ότι η πρωτοτυπία του,  η εξαιρετική του εικονογράφηση αλλά και  η προσεγμένη ελληνική έκδοση, τόσο φιλολογικά, όσο και γραφιστικά, δικαιωματικά του δίνουν μια θέση στη βιβλιοθήκη: των παιδιών ή τη δική σας…

Συγγραφέας: Philippe Lechermeier
Εκονογράφηση: Rebecca Dautremer
Εκδόσεις: Μεταίχμιο