Είναι κάποια βιβλία που δεν είναι εύκολο να τα χωρέσεις στις περιορισμένες λέξεις μιας τυπικής
παρουσίασης. Πόσο μάλλον ένα βιβλίο που μιλά για ποίηση. Πόσο μάλλον μια ιστορία που έχει τη δύναμη να γιατρεύει...Μια τέτοια ιστορία είναι η ιστορία των Jean - Pierre Simeon & Olivier Tallec.
Το βιβλίο "Να ένα ποίημα που γιατρεύει ψάρια", είναι ένα πολυεπίπεδο βιβλίο. Μιλά για την ποίηση των πραγμάτων και των ανθρώπων. Μιλά για την ικανότητα των λέξεων να φτιάχνουν με γνωστά υλικά τον κόσμο από την αρχή, μεταμορφώνοντάς τον. Μιλά για την ποίηση ως μια διαδικασία της καρδιάς, άσχετη με την ποιητική συνειδητότητα, τις σχολές και τα εκφραστικά εργαλεία. Μιλά για την ποίηση σαν μια φυσική διαδικασία, που μπορεί να βρει τον καθένα, οπουδήποτε.
Ο μικρός Άρθουρ, ο πρωταγωνιστής του βιβλίου, στην προσπάθειά του να σώσει το ψάρι του, τον Λεόν, που κοντεύει να πεθάνει από βαρεμάρα, ή έτσι τουλάχιστον νομίζει ο Άρθουρ, προσπαθεί να σκαρώσει ένα ποίημα.Τι είναι όμως ποίημα; Για να βρει την επείγουσα απάντηση που χρειάζεται, καταφεύγει στον κοντινό του κύκλο ανθρώπων, στον γείτονα, στη φουρνάρισσα, στη γιαγιά.
Κανείς από εκείνους τους οποίους ρωτά δεν είναι ποιητής, με τη στενή έννοια του όρου. Όλοι όμως έχουν μια ποιητική θεώρηση της ζωής, έστω και ερήμην τους. Το σημαντικό είναι νομίζω, ότι ο Άρθουρ δεν τους συναντά και δεν παίρνει τις απαντήσει τους μέσα σε ιδεατές συνθήκες ή μετά από βαθυστόχαστη σκέψη. Τους συναντά στην καθημερινότητά τους, εργαζόμενους ή απασχολούμενους με κάτι που αγαπούν.
Αυτό όμως δεν εμποδίζει τις απαντήσεις τους να έχουν όλη την ομορφιά και τη χάρη ενός ποιήματος. Γιατί η ποίηση δεν είναι αυτοσκοπός. Είναι ανάγκη. Βάζοντας τους πρωταγωνιστές να απαντούν στο ερώτημα "τι είναι ποίηση", φτιάχνοντας εκείνη τη στιγμή οι ίδιοι ποίηση, ο συγγραφέας κάνει κάτι πολύ σπουδαίο: διαχωρίζει την συστηματική εξάσκηση και μελέτη του λογοτεχνικού είδους που ονομάζουμε ποίηση, από την ικανότητα του καθενός να μπορεί μεταφράζει σε λέξεις την ομορφιά, την καλοσύνη, τον έρωτα, την φιλία γύρω του. Η ιστορία των Simeon - Tallec, γίνεται με αυτό τον τρόπο, μια πρόσκληση να αποτυπώσουμε την ομορφιά του μέσα μας και του έξω κόσμου με λέξεις. Μια πρό(σ)κληση να εξασκήσουμε τη ματιά μας να ξεχωρίζει την ομορφιά, όχι μόνο στα εξαιρετικά και τα σπάνια, αλλά στα συνηθισμένα και καθημερινά. Αλλά και άσκηση της ικανότητάς μας να μπορούμε να σιωπήσουμε έκθαμβοι, να μάθουμε να κοιτάμε αγαπητικά τον κόσμο, να εσωτερικεύουμε την ομορφιά και την καλοσύνη. Αυτό είναι ποίηση. Και με αυτό τον τρόπο μπορεί να γιατρέψει ψάρια, δέντρα και ψυχές.
Η υπέροχη εικονογράφηση, δεν συνοδεύει απλά, αλλά συμπληρώνει λειτουργικά την ιστορία, εξάπτει την φαντασία, μεταμορφώνει τις λέξεις και τους δίνει διαστάσεις που ξεπερνούν το σημαινόμενο. Ένα υπέροχο πραγματικά βιβλία, που έφεραν κοντά μας οι εκδόσεις Μικρή Σελήνη και η εξαιρετική μετάφραση της Αργυρώς Πιπίνη.
Συγγραφέας: Jean - Pierre Simeon
Εικονογράφος: Olivier Tallec
Μετάφραση: Αργυρώ Πιπίνη
Εκδόσεις: Μικρή Σελήνη
ποίηση, ομορφιά, θεραπεία, ηλικία 6+, εκδόσεις Μικρή Σελήνη,
παρουσίασης. Πόσο μάλλον ένα βιβλίο που μιλά για ποίηση. Πόσο μάλλον μια ιστορία που έχει τη δύναμη να γιατρεύει...Μια τέτοια ιστορία είναι η ιστορία των Jean - Pierre Simeon & Olivier Tallec.
Το βιβλίο "Να ένα ποίημα που γιατρεύει ψάρια", είναι ένα πολυεπίπεδο βιβλίο. Μιλά για την ποίηση των πραγμάτων και των ανθρώπων. Μιλά για την ικανότητα των λέξεων να φτιάχνουν με γνωστά υλικά τον κόσμο από την αρχή, μεταμορφώνοντάς τον. Μιλά για την ποίηση ως μια διαδικασία της καρδιάς, άσχετη με την ποιητική συνειδητότητα, τις σχολές και τα εκφραστικά εργαλεία. Μιλά για την ποίηση σαν μια φυσική διαδικασία, που μπορεί να βρει τον καθένα, οπουδήποτε.
Ο μικρός Άρθουρ, ο πρωταγωνιστής του βιβλίου, στην προσπάθειά του να σώσει το ψάρι του, τον Λεόν, που κοντεύει να πεθάνει από βαρεμάρα, ή έτσι τουλάχιστον νομίζει ο Άρθουρ, προσπαθεί να σκαρώσει ένα ποίημα.Τι είναι όμως ποίημα; Για να βρει την επείγουσα απάντηση που χρειάζεται, καταφεύγει στον κοντινό του κύκλο ανθρώπων, στον γείτονα, στη φουρνάρισσα, στη γιαγιά.
Κανείς από εκείνους τους οποίους ρωτά δεν είναι ποιητής, με τη στενή έννοια του όρου. Όλοι όμως έχουν μια ποιητική θεώρηση της ζωής, έστω και ερήμην τους. Το σημαντικό είναι νομίζω, ότι ο Άρθουρ δεν τους συναντά και δεν παίρνει τις απαντήσει τους μέσα σε ιδεατές συνθήκες ή μετά από βαθυστόχαστη σκέψη. Τους συναντά στην καθημερινότητά τους, εργαζόμενους ή απασχολούμενους με κάτι που αγαπούν.
Αυτό όμως δεν εμποδίζει τις απαντήσεις τους να έχουν όλη την ομορφιά και τη χάρη ενός ποιήματος. Γιατί η ποίηση δεν είναι αυτοσκοπός. Είναι ανάγκη. Βάζοντας τους πρωταγωνιστές να απαντούν στο ερώτημα "τι είναι ποίηση", φτιάχνοντας εκείνη τη στιγμή οι ίδιοι ποίηση, ο συγγραφέας κάνει κάτι πολύ σπουδαίο: διαχωρίζει την συστηματική εξάσκηση και μελέτη του λογοτεχνικού είδους που ονομάζουμε ποίηση, από την ικανότητα του καθενός να μπορεί μεταφράζει σε λέξεις την ομορφιά, την καλοσύνη, τον έρωτα, την φιλία γύρω του. Η ιστορία των Simeon - Tallec, γίνεται με αυτό τον τρόπο, μια πρόσκληση να αποτυπώσουμε την ομορφιά του μέσα μας και του έξω κόσμου με λέξεις. Μια πρό(σ)κληση να εξασκήσουμε τη ματιά μας να ξεχωρίζει την ομορφιά, όχι μόνο στα εξαιρετικά και τα σπάνια, αλλά στα συνηθισμένα και καθημερινά. Αλλά και άσκηση της ικανότητάς μας να μπορούμε να σιωπήσουμε έκθαμβοι, να μάθουμε να κοιτάμε αγαπητικά τον κόσμο, να εσωτερικεύουμε την ομορφιά και την καλοσύνη. Αυτό είναι ποίηση. Και με αυτό τον τρόπο μπορεί να γιατρέψει ψάρια, δέντρα και ψυχές.
Η υπέροχη εικονογράφηση, δεν συνοδεύει απλά, αλλά συμπληρώνει λειτουργικά την ιστορία, εξάπτει την φαντασία, μεταμορφώνει τις λέξεις και τους δίνει διαστάσεις που ξεπερνούν το σημαινόμενο. Ένα υπέροχο πραγματικά βιβλία, που έφεραν κοντά μας οι εκδόσεις Μικρή Σελήνη και η εξαιρετική μετάφραση της Αργυρώς Πιπίνη.
Συγγραφέας: Jean - Pierre Simeon
Εικονογράφος: Olivier Tallec
Μετάφραση: Αργυρώ Πιπίνη
Εκδόσεις: Μικρή Σελήνη
ποίηση, ομορφιά, θεραπεία, ηλικία 6+, εκδόσεις Μικρή Σελήνη,
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου