Ένα από τα βιβλία που
αγάπησα πολύ από το πρώτο κιόλας
διάβασμα.
Ένα ανεπιτήδευτο βιβλίο,
μια ιστορία που ρέει όμορφα και απλά,
που διατρέχει τη ζωή της μικρής Σαβέλ σαν ένα ποτάμι που κυλά.
Η Σαβέλ είναι ένα από τα πολλά
παιδιά πρόσφυγες, που αναγκάστηκαν βίαια και απρόσμενα να εγκαταλείψουν τις εστίες τους
και τους ανθρώπους που αγαπούν για να
μεταφερθούν σε τόπους ξένους. Μόνο της ενθύμιο από τη ζωή που άφησε πίσω, το κόκκινο φόρεμα που της χάρισε η γιαγιά στα γενέθλιά της.
Κι εδώ έρχεται η εξαιρετική εικονογράφηση της Ντανιέλας
Σταματιάδη, που παρά το γνώριμο ύφος
της, καταφέρνει κάθε φορά να μας ξαφνιάζει
με τον τρόπο που διηγείται τις ιστορίες που της δίνονται.
Η εικονογράφηση είναι ασπρόμαυρη, με μόνο
έγχρωμο στοιχείο το κόκκινο φόρεμα της
Σαβέλ. Και είναι τόσο έντονη αυτή η αντίθεση, ανάμεσα στον ασπρόμαυρο, καινούριο κόσμο και το κόκκινο σαν αίμα φόρεμα, όσο δυνατά είναι τα συναισθήματα της
μικρής προσφυγοπούλας. Το φόρεμα είναι
ό,τι τη συνδέει με το παρελθόν, την
πατρίδα, τη ζωή και τα πρόσωπα που
αποχωρίστηκε. Αρνείται πεισματικά να
το αποχωριστεί, λες κι αυτό θα σήμαινε ότι
αποχωρίζεται για πάντα τη ζωή που
έζησε. Το φόρεμα κυριαρχεί στην ασπρόμαυρη ζωή της,
στο σχολείο, στις ζωγραφιές, στα όνειρά της..
Η γραφή είναι τριτοπρόσωπη και μας βάζει στη θέση του παρατηρητή. Σαν να μας σπρώχνει να προσέξουμε, όλες τις μικρές Σαβέλ, που υπάρχουν γύρω μας, στην γειτονιά μας, στο σχολείο των παιδών μας...Η ίδια η Σαβέλ παραμένει μέχρι το τέλος σιωπηλή.
Όμως ο χρόνος περνά κι έρχεται να δείξει στη Σαβέλ, ότι δεν μπορεί να μένει εγλωβισμένη στο παρελθόν. Η ζωή τρέχει και δεν σταματά μπροστά στην απώλεια. Η απώλεια με τον καιρό γίνεται ρούχο στενό που πρέπει να απεκδυθεί. Το ρούχο της χαράς περιμένει να φορεθεί, τα χέρια της φιλίας να την παρηγορήσουν, το βάλσαμο του παιχνιδιού να τη γιατρέψει.
Έτσι η Σαβέλ θα
καταφέρει να τακτοποιήσει όμορφα το παρελθόν στην καρδιά της και να βγει να συναντήσει τη ζωή που την προσκαλεί. Κι ο αναγνώστης
θα τη δει να του χαμογελά στην τελευταία
σελίδα του βιβλίου, με τα μεγάλα καστανά
της μάτια να λάμπουν, με φόντο ένα κόσμο
διαφορετικό, φιλόξενο όμως και χρωματιστό.
Συγγραφέας: Μαρίνα Μιχαηλίδου - Καδή
Εικονογράφος: Ντανιέλα Σταματιάδη
Εκδόσεις: Πάργα.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου