Στο Λευκό Πουλί αποκαλύπτεται μια άλλη πλευρά του Τζούλιαν, καθώς με αφορμή μια σχολική εργασία μαθαίνει τη συγκινητική ιστορία της γιαγιάς του, η οποία ως νεαρή εβραιοπούλα κρύβοταν από τους Ναζί στην κατεχόμενη Γαλλία, κατά τη διάρκεια του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου. Ο Τζούλιαν ζητά από τη γιαγιά του να του αφηγηθεί αυτή την ιστορία και εκείνη το κάνει,γιατί "είναι τόσο σημαντικό η γενιά σου να γνωρίζει τι συνέβη στη γενιά μου...ώστε να μην αφήσει να συμβούν ξανά πράγματα σαν κι αυτά".
Η Palacio, γράφει ένα μυθιστόρημα με ιστορική βάση. Τα γεγονότα καθαυτά δεν συνέβησαν με τον τρόπο που τα εξιστορεί, αλλά ο πυρήνας τους επαναλήφθηκε πολλές φορές μέσα στα χρόνια της Ναζιστικής κατοχής: ένα μικρό κορίτσι βιώνει τις απαγορεύσεις και τις διώξεις εναντίων των εβραίων, κρύβεται για να αποφύγει τη σύλληψη και την μεταφορά της σε στρατόπεδο συγκέντρωσης, χωρίζεται από την οικογένεια της και βλέπει τον κόσμο όπως τον ήξερε να καταρρέει. Η ίδια η ιστορία της Άννα Φρανκ, είναι μια ιστορία απόκρυψης, με το τραγικό τέλος που όλοι γνωρίζουμε και ένας από τους λόγους που οδήγησε την R. J. Palacio στη συγγραφή αυτού του βιβλίου, όπως η ίδια εξομολογείται.
Αυτό που ενδιαφέρει τη συγγραφέα πρωτίστως, πέραν φυσικά της διάδοσης και διάσωσης της ιστορικής μνήμης, είναι να καταδείξει τη σημασία της καλοσύνης και την αξία της ειλικρινούς μεταμέλειας. "Δεν μας καθορίζουν τα λάθη μας", θα πει στον εγγονό της, "αλλά εκείνα που κάνουμε όταν τα συνειδητοποιούμε". Προς απόδειξη των λεγομένων της, θα φέρει παράδειγμα τον ίδιο της τον εαυτό, όταν βρέθηκε να απολογείται στον Ζουλιέν, τον συμμαθητή που την έκρυψε στον αχυρώνα της οικογένειάς του, επειδή ποτέ δεν τον βοήθησε όταν έπεφτε θύμα εκφοβισμού στο σχολείο. Και εκείνος θα της πει, "δεν έχει σημασία πως ήσουν τότε. Το μόνο που έχει σημασία είναι πως είσαι τώρα".
Η συγγραφέας μέσα από την ιστορία της Γκρανμέρ στιγματίζει την παθητικότητα ως στάση ζωής, είτε αυτή αφορά έναν άνθρωπο που εκφοβίζεται, είτε έναν ολόκληρο λαό που κατακρεουργείται. "Χρειάζεται θάρρος για να είσαι καλός", θα πει η Γκρανμέρ. Και υπάρχουν μέρες ή και περίοδοι στη ζωή ενός ανθρώπου που "μια τέτοια καλοσύνη μπορούσε να σου κοστίσει τα πάντα - την ελευθερία, τη ζωή σου- ". Αυτή η καλοσύνη είναι σαν θαύμα, είναι το φως που φωτίζει το σκοτάδι, είναι η ίδια η ουσία του ανθρώπου.
Θα κλείσω αυτή την παρουσίαση με τα λόγια της Ruth Franklin, βιβλιοκριτικού και συγγραφέως στο επιλογικό σημείωμα του βιβλίου, η οποία επισημαίνει ότι "τo Λευκό Πουλί καταλήγει με ένα κάλεσμα στον αναγνώστη να αντισταθεί στις σύγχρονες εκδηλώσεις προκατάληψης και ξενοφοβίας. Δεν είναι αναγκαίο να συμφωνεί κανείς με τον άμεσο συσχετισμό που επιχειρεί το βιβλίο ανάμεσα στη Ναζιστική Γερμανία και στα τρέχοντα γεγονότα για να συγκινηθεί με το κάλεσμα κατά της τυραννίας και της κακομεταχείρισης όπου κι αν τις συναντήσει στον σύγχρονο κόσμο, από την αντιμετώπιση των προσφύγων έως τη δοκιμασία που μπορεί να υφίσταται ένα ανάπηρο παιδί στο σχολείο."
Συγγραφέας - Εικονογράφος: R.J Palacio
Mετάφραση: Μαρίζα Ντεκάστρο
Εκδόσεις: Παπαδόπουλος
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου