Το μουσείο των αποξηραμένων συναισθημάτων

Αινιγματικό, παράξενο και γεμάτο ερωτήσεις αλλά και αποκρίσεις είναι και το βιβλίο του Θοδωρή Κούκια. Ένα βιβλίο αφιερωμένο στους εφήβους που βιώνουν μια συναισθηματική καταιγίδα, ικανή να παρασύρει τα πάντα στο πέρασμα της, να στροβιλίζει το είναι τους και να τους απιθώσει σε άγνωστα μέρη, σκοτεινά και αφιλόξενα, όπως η κατάθλιψη, η απομόνωση, ο τραμπουκισμός, η αδιαφορία, η μοναξιά και η εγκατάλειψη του εαυτού και των άλλων...
Πρωταγωνίστρια του βιβλίου η Νεφέλη, ένα κορίτσι της Α' Λυκείου με ιδιαίτερο ψυχισμό, και δημιουργική φαντασία. Είναι αυτά τα δύο στοιχεία που της επιτρέπουν να επιβιώνει των συνεχών μεταθέσεων της καριερίστριας μητέρας της και του χωρισμού των γονιών της.
Με ιδιαίτερο ταλέντο στη ζωγραφική και το γράψιμο, η Νεφέλη θα βρει στήριγμα στην τέχνη, αλλά και τους δυο διαφορετικούς της φίλους, τον Ίωνα και την Αντέλα: ένα νεαρό σοφό με σύνδρομο Ασπεργκερ και ένα κορίτσι από την Αλβανία, που η μητέρα της θεωρείται αμφιβόλου ηθικής. Μέσα στην μικρή, κλειστή κοινωνία που ζουν, τα τρία παιδιά, θα γίνουν στόχος των νταήδων του σχολείου, αλλά και των καθηγητών εκείνων που λειτουργούν δημοσιοϋπαλληλικά και βάζουν πρώτα τις γνωριμίες και τα συμφέροντα από τις ψυχές των μαθητών τους. Φωτεινές εξαιρέσεις φυσικά υπάρχουν. Δάσκαλοι με όλη τη σημασία της λέξης που αφουγκράζονται τα παιδιά και είναι δίπλα τους να τα στηρίξουν, χωρίς να διστάζουν ακόμα και να τα βάλουν με τους προϊσταμένους τους.
Η Νεφέλη θα πέσει θύμα σχολικού και ιντερνετικού εκφοβισμού. Θα βυθιστεί στην απόγνωση, και θα δει τα χρώματα της ψυχής της να ξεθωριάζουν, σαν να τα καταπίνει μια τεράστια χρωμοπαγίδα. Θα δει τον εαυτό της να στερεύει από συναισθήματα, θα κρυφτεί στη θλίψη της και στα σκεπάσματα του κρεβατιού της.
Μόνες αχτίδες φωτός οι πυγολαμπίδες που φέρνει ο Ίωνας στο δωμάτιο της, και τα χρώματα από τα μανό της Αντέλας. Οι δυο φίλοι θα είναι δίπλα της και δεν θα την αφήσουν να γλιστρήσει πιο βαθιά στην κατάθλιψη.
Ιδιαίτερο εύρημα αποτελεί η ιστορία της Ταβούλας Ρασά, που παρεμβάλλεται στην κυρίως αφήγηση. Πρόκειται για την ιστορία μιας λευκής Α4 σελίδας που ονειρεύεται να ξεφύγει από την μοίρα που περιμένει τα αναλώσιμα ενός γραφείου και να γίνει κάτι σπουδαίο. Μονάχα στο τέλος του βιβλίου είμαστε σε θέση να καταλάβουμε πως συνδέονται αυτές οι δύο ιστορίες μεταξύ τους. Και ο τρόπος είναι μαγικός!
Το μυθιστόρημα του Θοδωρή Κούκη είναι γεμάτο από τις σκέψεις και τους προβληματισμούς των σύγχρονων εφήβων, που ο ίδιος σαν δάσκαλος, μπορεί να αφουγκράζεται και να μεταφέρει στο χαρτί. Ο ψεύτικος κόσμος των social media, και το πόσο καθορίζει τη σκέψη, τη στάση αλλά και τις πράξεις των σημερινών νέων, αυτή τη υπερβολική προβολή του εγώ που σπάνια είναι αληθινό, η εξάρτηση από τη δημόσια εικόνα, η τρομοκρατία της δημοσιοποίησης προσωπικών στοιχείων, οι επιφανειακές σχέσεις, και η απέραντη μοναξιά που τα συνοδεύει βρίσκουν τη θέση τους μέσα στην ιστορία, και χωρίς ίχνος διδακιτσμού, καταδεικνύονται με σκοπό να προβληματιστούν τόσο οι νεαροί έφηβοι, αλλά και οι σημαντικοί ενήλικες που έρχονται σε επαφή μαζί τους, ώστε να τους καταλάβουν και να μπορέσουν να σταθούν δίπλα τους με τον τρόπο που χρειάζονται. 

Συγγραφέας: Θοδωρής Κούκιας
Εκδόσεις: Κέδρος










Σχόλια