Η ιστορία των Averiss & Beardshaw, είναι πολλά παραπάνω από μια τρυφερή ιστορία φιλίας.
Είναι ένα μάθημα για μικρούς και μεγάλους, για το πως να σχετιζόμαστε. Τι σημαίνει ανιδιοτελής φροντίδα, τι σημαίνει χαρά του μοιράσματος, τι σημαίνει συμβίωση, τι σημάνει αφήνομαι με εμπιστοσύνη, τι σημαίνει αγαπώ, τι σημαίνει αποχωρίζομαι...
Η μικρή πρωταγωνίστρια βρίσκει στην αυλή της ένα μικρό, χτυπημένο αστέρι. Και το υποδέχεται. Το αγκαλιάζει και αρχίζει να το φροντίζει. Πρώτα τις εξωτερικές πληγές. Τις εμφανείς. Μετά φροντίζει να χορτάσει την πείνα του. Και όταν πια το αστεράκι σταθεί στα πόδια του, ζωηρό και κεφάτο, η μικρή καταλαβαίνει πως έχει πια περάσει η μεγάλη μπόρα και πως είναι ώρα να το ταΐσει αγάπη, χάδια και παιχνίδια.
Του μαθαίνει λοιπόν τη ζωή και μαθαίνει για τη δική του. Αρχίζουν να ανακαλύπτουν ο ένας τον άλλο. Χωρίς να ζητά κανείς από τον άλλο να αλλάξει. Και έτσι, μέρα με τη μέρα, το αστεράκι δυναμώνει και λάμπει όλο και πιο πολύ!
Και μια νύχτα το μικρό παιδί αφήνει το παράθυρο ανοιχτό. Καταλαβαίνει πως είναι ώρα, το αστεράκι να γυρίσει εκεί που ανήκει.
Χωρίς μελοδραματισμούς, χωρίς καμιά κτητική διάθεση, ή ανάγκη ανταπόδοσης, η μικρή αποχαιρετά τον μικρό της φίλο με χαρά που έγινε αυτό που πάντα έμελλε να είναι: ένα αστέρι στον ουρανό.
Οι δημιουργοί του βιβλίου, αφιερώνουν την ιστορία τους σε όλους εκείνους που φροντίζουν κάποιον. Σοφά πράττουν θαρρώ. Η ιστορία τους μας δείχνει πότε και ως που η φροντίδα είναι ευλογία και πότε μπορεί να γίνει παγίδα. Για τον φροντιστή, μα κυρίως για τον φροντιζόμενο.
Πότε η φιλοξενία είναι φιλική και πότε γίνεται φυλακή. Μας μαθαίνει να λέμε αντίο την κατάλληλη στιγμή. Με αγάπη, γενναιότητα και γενναιοδωρία. Γιατί έτσι είναι οι μεγάλες αγάπες: ικανές να πουν αντίο με την βεβαιότητα ότι τίποτα δεν χάνεται. Με την σιγουριά ότι η κοινή εμπειρία, το μοίρασμα που προηγήθηκε, είναι ικανά να δέσουν δυο υπάρξεις με τα αόρατα, μα ακατάλυτα δεσμά της αγάπης, έστω κι αν δεν βρίσκονται σε τοπική εγγύτητα.
Ένα μεγάλο μάθημα για όλους εμάς τους γονείς. Τους φροντιστές των εν δυνάμει αστεριών, αυτών των λαμπερών υπάρξεων που είναι τα παιδιά μας.
Θα ήταν παράλειψη να μην αναφερθώ στην εξαιρετική, έμμετρη απόδοση του κειμένου που το κάνει ιδιαίτερα ευχάριστο στην ανάγνωση, από τον Φίλιππο Μανδηλαρά.
Θα ήταν παράλειψη να μην αναφερθώ στην εξαιρετική, έμμετρη απόδοση του κειμένου που το κάνει ιδιαίτερα ευχάριστο στην ανάγνωση, από τον Φίλιππο Μανδηλαρά.
Συγγραφέας: Corrinne Averiss
Εικονογράφος: Rosalind Beardshaw
Απόδοση: Φίλιππος Μανδηλαράς.
Απόδοση: Φίλιππος Μανδηλαράς.
Εκδόσεις: Ίκαρος
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου