Το αγόρι που κολύμπησε με τα πιράνχας

"Το αγόρι που κολύμπησε με τα πιράνχας", είναι η ιστορία του Σταν, ενός μικρού αγοριού που έχει χάσει τους γονείς του και μένει με τους θείους του, στο νούμερο 69 της Προκυμαίας της Ψαραγοράς.

Ο Σταν είναι ένα μοναχικό αγόρι, με μια μοναδική ικανότητα να επικοινωνεί με τα ψάρια. Μεγαλώνει σε ένα περιβάλλον που τον νοιάζονται, σε ένα σπίτι χτυπημένο πρώτα από την ανεργία και στη συνέχει από τον πυρετό του χρήματος. Αυτόν τον πυρετό που δεν διατάζει να κάψει στη φωτιά του, αγάπες, όνειρα, προσωπικές σχέσεις.

 Μετά από ένα τραυματικό για τον ίδιο γεγονός, εγκαταλείπει τους μόνους ανθρώπους που λογίζεται δικούς του, φεύγοντας με ένα περιπλανώμενο τσίρκο. 

 Η ιστορία του Σταν είναι μια ιστορία ενηλικίωσης. Και όπως κάθε ιστορία ενηλικίωσης, φέρνει τον πρωταγωνιστή της αντιμέτωπο με τους φόβους του. Τους πιο βαθείς, τους πιο κρυφούς του φόβους.

Κατά την εξέλιξη της ιστορίας, ο Σταν θα κληθεί να ξεπεράσει τους φόβους του, να εμπιστευτεί το ένστικτό του και τους ανθρώπους που γνωρίζει, ώστε να βρει την δική του ταυτότητα, μέσα στο νέο πολύχρωμο και πολύτροπο κόσμο που βρέθηκε, τον γεμάτο παραμορφωτικούς καθρέφτες, παράξενα πλάσματα και μαγικά φίλτρα. Θα χρειαστεί να πιστέψει στον εαυτό του.

Οδηγό σε αυτό το ταξίδι αυτογνωσίας, θα έχει τον Πάντσο Πιρέλι, τον άνθρωπο που κολυμπά με τα πιράνχας. Όντας ο ίδιος ένας ζωντανός θρύλος, ο Πάντσο θα πάρει τον Σταν από το χέρι και θα τον οδηγήσει στη δεξαμενή με τα πιράνχας. Θα τον καλέσει να τα δει, να τα αφουγκραστεί, να τα κοιτάξει κατάματα, για να μπορέσει τελικά να τα ορίσει. Να τα δαμάσει, να μάθει να κολυμπά μαζί τους, χωρίς τη μυρωδιά του φόβου να τον καθιστά βορά τους.

Η βραβευμένη ιστορία του Ντέιβιντ Αλμοντ, δεν είναι μαι εύκολη ιστορία. Είναι μια ιστορία σκληρή, με τον τρόπο που η αληθινή ζωή μπορεί να γίνει σκληρή. Έχει όμως ένα μαγικό ρεαλισμό.

Το γεγονός ότι εκτυλίσσεται μέσα σε ένα περιπλανώμενο τσίρκο, με όλους αυτούς τους ιδιαίτερους χαρακτήρες που το απαρτίζουν, προσδίδει μια δόση μαγείας στην αφήγηση. Μήπως δεν είναι και ο κόσμος μας ένα μεγάλο τσίρκο άλλωστε; H τριτοπρόσωπη γραφή, δημιουργεί την απαιτουμένη απόσταση ανάμεσα στους πρωταγωνιστές και τον αναγνώστη και δεν είναι λίγες οι φορές μέσα στο κείμενο, που ο συγγραφέας - αφηγητής, ζητά ευθέως τη γνώμη του αναγνώστη, τον καλεί να συμμετάσχει, να μαντέψει και να φανταστεί την εξέλιξη της ιστορίας.

Όπως το σημείο που ρωτάει: " Τι θα γινόταν αν εμφανιζόταν στη ζωή σας κάτι σαν τη δεξαμενή των πιράνχας; Τι θα γινόταν αν κάποιος σαν τον Πάντσο Πιρέλι σάς προσκαλούσε να πηδήξετε εκεί μέσα;Θα δείχνατε γενναιότητα και τόλμη; Θ' αντιμετωπίζατε τους φόβους σας; Θα πηδούσατε εκεί μέσα;"

Το βιβλίο έχει πάρει το βραβείο μεταφρασμένου παιδικού βιβλίου, από τον Κύκλο του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου.

Συγγραφέας: David Almond

Εικονογράφος: Oliver Jeffers

Μετάφραση: Κώστια Κοντολέων

Εκδόσεις: Ψυχογιός