Τα 13 ρολόγια

" Ένα βράδυ μου τηλεφώνησε μια φίλη μου κλαίγοντας. Είχε τσακωθεί με το φίλο της, είχε καβγαδίσει με την οικογένειά της, ο σκύλος της ήταν άρρωστος, η ζωή της ρημαδιό. Ό,τι κι αν της έλεγα, αντί να βοηθήσει, χειροτέρευε την κατάσταση. Έτσι, άνοιξα Τα 13 ρολόγια και άρχιζα να της διαβάζω. Σε λίγο είχε ξεχάσει τα προβλήματά της και γελούσε ξαφνιασμένη και ενθουσιασμένη. Είχα κάνει τη σωστή κίνηση." (Νιλ Γκέιμαν από την εισαγωγή του βιβλίου)

Αυτή είναι η δύναμη του συγκεκριμένου κειμένου. Σε συνεπαίρνει και δεν μπορείς παρά να το διαβάζεις μέχρι το τέλος, μέχρι να νομίζεις πως ακούς κι εσύ, από κάπου πολύ μακριά τον ήχο κάποιου γέλιου...

Τα 13 ρολόγια είναι ένα παραμύθι. Και δεν είναι. Είναι ένα ποίημα. Και δεν είναι. Είναι μια ιστορία με πολλά στοιχεία παραμυθιού και γεμάτο λέξεις κελαρυστές, ρυθμικές, που κυλούν σαν γέλιο ή σαν δάκρυ, ή σαν τη ζέστα από το ένα χέρι στο άλλο..

Ένας Δούκας λοιπόν, μοχθηρός και παγωμένος κρατά φυλακισμένη την ανιψιά του, Πριγκίπισσα Σαραλίντα, την μόνη ζεστή ύπαρξη μέσα στον παγωμένο πύργο του. Πολλοί είναι οι επίδοξοι σωτήρες, που βρίσκουν τραγικό τέλος σε κάποια από τις αδιανόητες δοκιμασίες που τους βάζει ο Δούκας, προκειμένου να κερδίσουν την Πριγκίπισσα, ή θανατώνονται από τον ίδιο, με αφορμή κάποιο παράλογο καπρίτσιο του. Ο χρόνος έχει σταματήσει να μετρά στα 13 ρολόγια του Πύργου, και μένει παγωμένος στις πέντε παρά δέκα, σφαγμένος, όπως ο Δούκας μαρτυρεί από το ίδιο το σπαθί του. Στους παράδοξους ενοίκους του Πύργου, έρχονται να προστεθούν, ένας Ψιθυριστής, ένας Ακουστής, ένας αόρατος Αφουγκραστής, ενώ τη σκιά του ρίχνει βαριά και ένα τέρας, που έρχεται από τα βάθη της πιο ανατριχιαστικής φαντασίας και καραδοκεί να καταπιεί τον Δούκα αν τυχόν αποτύχει στο μυστικό σχέδιο που έχει για τη Σαραλίντα. 

Και φυσικά υπάρχει ένας πρίγκιπας, ο Πρίγκιπας Ζορν, που μεταμφιεσμένος σε κουρελιάρη τραγουδιστή και με τη βοήθεια του Γκόλουξ,  ενός περίεργου πλάσματος, που εμφανίζεται μόνο όταν θέλει, βρίσκει πράγματα που δεν μπορεί να δει και βλέπει πράγματα που δεν μπορεί να βρει, ο Ζορν, θα καταφέρει να μπει στον Πύργο του Δούκα και να αναλάβει την αδύνατη αποστολή που του ορίζει: να φέρει σε 99 ώρες 1000 πολύτιμα πετράδια και να κάνει τα παγωμένα ρολόγια του Πύργου να χτυπήσουν πέντε ακριβώς.

Η μαγική συνέχεια περιμένει τον αναγνώστη στις σελίδες του βιβλίου.

Το σίγουρο είναι ότι η ιστορία του James Thurber, αιχμαλωτίζει τον αναγνώστη, μικρό και μεγάλο. Πολλά τα μοτίβα των κλασικών παραμυθιών, οι συμβολισμοί, τα βαθύτερα νοήματα. Διαβάζουμε στην εισαγωγή, ότι την εποχή που ο συγγραφέας έγραψε την ιστορία, ήταν πια τυφλός. Ίσως αυτός είναι ο λόγος που οι λέξεις δημιουργούν τόσο δυνατές εικόνες στο μυαλό, σχεδόν βλέπεις την ιστορία να ξετυλίγεται καθώς τη διαβάζεις. Δραπετεύεις μαζί της...Και όπως λέει ο ίδιος ο συγγραφέας,
" δεν βλέπω πως μπορεί να ελπίζει ο σύγχρονος άνθρωπος να διατηρήσει τα λογικά του, αν δεν λοξοδρομεί κάπου-κάπου σ' αυτά τα μονοπάτια." Αν δεν αφήνει τη ζεστασιά της φαντασίας να κυριεύει για λίγο με τα μάγια της, την πεζή καθημερινότητα.

Η εικονογράφηση λειτουργεί σαν κόσμημα στο βιβλίο. Μικρά, πολύτιμα σχέδια, σε τόνους άλλοτε ψυχρούς και σκοτεινούς και άλλοτε θερμούς, σκιαγραφούν τα πρόσωπα και αιχμαλωτίζουν τον χρόνο σε παράξενα ρολόγια.

Συγγραφέας: James Thurber

Εικονογράφος (για την ελληνική έκδοση): Daniel Egneus

Μετάφραση: Δήμητρα Σίμου

Εκδόσεις: Καλειδοσκόπιο




χρόνος, παραμύθι, φαντασία, περιπέτεια, για κάθε ηλικία, εκδόσεις Καλειδοσκόπιο,