Δεν είναι που πραγματεύεται ένα δύσκολο θέμα, αυτό της σοβαρής ασθένειας ενός γονιού και των πρακτικών και ψυχολογικών επιπτώσεων που έχει αυτό στα παιδιά της οικογένειας, είναι που το κάνει όλο αυτό με μεγάλη μαεστρία και απέραντη τρυφερότητα. Και ενώ πρόκειται για ένα θέμα πικρό, ένα θέμα που έχει πόνο, αποχωρισμό και στεναχώρια, το φέρνει κοντά μας ανάλαφρα, σαν παιχνίδι.
Η μεγάλη πρωταγωνίστρια της ιστορίας είναι η μαμά, που όμως στο μεγαλύτερο μέρος της, είναι απούσα. Η ξαφνική της αναχώρηση, με τη συνοδεία του μπαμπά, συνδέεται με κάποιο έκτακτο επαγγελματικό ταξίδι, μια δικαιολογία που όμως δεν πείθει την Αιμιλία, την μεγαλύτερη από τα δυο παιδιά. Η μαμά φεύγοντας τους αφήνει εντολή να ετοιμάσουν το πάρτι για τα γενέθλιά της που πλησιάζουν, έτσι ώστε όταν επιστρέψει να γιορτάσουν όλοι μαζί. Η Αιμιλία και ο μικρός της αδελφός ο Μάνος, αναλαμβάνουν να προετοιμάσουν το πάρτι της μαμάς τους και να ακολουθήσουν κατά γράμμα τις οδηγίες που τους έχει αφήσει. Τα πράγματα βέβαια θα ήταν πολύ απλά για τα παιδιά, αν οι οδηγίες δε δίνονταν μέσα από παράξενους γρίφους και επίσης αν δεν έπρεπε να τρώνε κάθε μέρα τα περίεργα, vegan φαγητά της θείας Ειρήνης!
Τα δύο αδέλφια θα παίξουν το παιχνίδι του κρυμμένου θησαυρού, θα σκαλίσουν ιστορίες, παιχνίδια, και τις αναμνήσεις τους και θα ανακαλύψουν το μεγάλο μυστικό της μαμάς τους, κρυμμένο μέσα στα γράμματα - γρίφους που τους έχει αφήσει.
Λάτρεψα το ύφος της ιστορίας. Η πρωτοπρόσωπη αφήγηση της Αιμιλίας, διανθισμένη με τους χιουμοριστικούς, πνευματώδεις, μα και τρυφερούς διαλόγους των ηρώων, ρέει σαν ήσυχο ποτάμι, και παρασύρει τον αναγνώστη σε ένα κόσμο όπου βασιλεύει η αγάπη, το νοιάξιμο και η φροντίδα του ενός για τον άλλο. Έναν κόσμο όπως θα έπρεπε να είναι, και όπως ευτυχώς είναι κάποτε.
Η Αιμιλία, είναι ένα πολύ ξεχωριστό κορίτσι. Της αρέσει πολύ η ιστορία και μετρά μυστικά τις αποστάσεις, τα λεπτά ή τους ανθρώπους, με ημερομηνίες από μάχες, πολιορκίες και εκστρατείες. Μυστικά της αρέσει και ο Άρης, ο συμμαθητής της. Παράξενα ώριμη για την ηλικία της, με ματιά κοφτερή και καρδιά τρυφερή, κάπου στο μεταίχμιο παιδικότητας και εφηβείας, παρατηρεί, αφουγκράζεται και αντιλαμβάνεται ό,τι συμβαίνει γύρω της, με έναν τρόπο βαθύ, σχεδόν ποιητικό. Είναι η δική της ματιά στα γεγονότα που μεσολαβούν από την αναχώρηση των γονιών, μέχρι το πάρτι, που δίνει τον ιδιαίτερο τόνο της ιστορίας.
Το γεγονός ότι η η Λίνα Μουσιώνη, επέλεξε ως συγγραφικό όχημα για να εξελίξει τη συγκεκριμένη ιστορία ένα πάρτι, αλλά και η επιλογή της να βάλει την ίδια την ασθενούσα μητέρα, να ετοιμάζει ένα κυνήγι θησαυρού για τα παιδιά της, μας λέει πολλά για το αληθινό νόημα του κουράγιου, της ελπίδας και της θετικής στάσης απέναντι στη ζωή. Γιατί τα γράμματα - γρίφοι που αφήνει η μητέρα, δεν εξυπηρετούν μόνο τις ανάγκες του συγκεκριμένου παιχνιδιού. Διαβασμένα προσεχτικά, αποτελούν "οδηγίες" για το ίδιο το παιχνίδι της ζωής. Άλλωστε και η ζωή ένας γρίφος που καλούμαστε να λύσουμε, δεν είναι;
Αυτό το ιδιότυπο παιχνίδι, μου έφερε στο μυαλό την ταινία La vita e bella, και το κυνήγι θησαυρού που και εκείνος ο πατέρας έστησε για τον γιο του, ώστε να τον προστατέψει από την τερατώδη αλήθεια γύρω του. Γιατί κάποιες φορές, το ψέμα μπορεί να λειτουργήσει σαν προστατευτικό κουκούλι, που μας επιτρέπει να ωριμάσουμε, πριν βρεθούμε αντιμέτωποι με μια αλήθεια που αλλιώς δεν θα ήμασταν έτοιμοι να διαχειριστούμε.
Υπέροχη και η πολύχρωμη εικονογράφηση της Σάντρα Ελευεθρίου, άλλοτε δίνει μορφή στους ήρωες της ιστορίας και άλλοτε σκιαγραφεί τον μέσα κόσμο και τα όνειρά τους.
Αναζητήστε το βιβλίο. Διαβάστε το και χαρίστε το. Είναι ιδανικό δώρο για παιδιά από 10 ετών.
Εδώ μπορείτε να διαβάσετε τις πρώτες σελίδες της ιστορίας
Συγγραφέας: Λίνα Μουσιώνη
Εικονογράφος: Σάντρα Ελευεθερίου
Εκδόσεις: Μεταίχμιο
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου