Τα Κρεβατοποιηματάκια

Πριν μερικούς μήνες, έπεσα τυχαία πάνω στο αμερικάνικο πρωτότυπο ένος πολύ ιδιαίτερου βιβλίου, το οποίο πραγματικά με μάγεψε. Για καλή τύχη των παιδιών, το βιβλίο αυτό κυκλοφορεί στη χώρα μας ήδη απο το 2005 από τις εκδόσεις Μελάνι. Πρόκειται για μεταφορά ενός εκ των ωραιοτέρων – κατά τη γνώμη μου- παραμυθοποιήματων που έχουν γραφτεί ποτέ: Τα Κρεβατοποιηματάκια της Sylvia Plath (τίτλος πρωτοτύπου The bed book).

Είναι ένα βιβλίο που σφύζει από φαντασία και ζωντάνια. Ενα βιβλίο που περιγράφει με αστείες, “παράλογες”, έξυπνες και όμορφες εικόνες, τα πιο περίεργα κρεβάτια του κόσμου.  Ένα βιβλίο γεμάτο χρώματα, ήχους, μυρωδιές, που με όχημα τα αλλόκοτα κρεβάτια του, ταξιδεύει τα παιδιά σε κόσμους ονειρικούς. Σχεδόν ακούς τα γέλια των παιδιών μέσα από τις σελίδες του…

Η απόδοση των στίχων στα ελληνικά είναι πολύ καλή και πετυχαίνει να μείνει στο πνεύμα του πρωτότυπου. Το μόνο μειονέκτημα της ελληνικής έκδοσης, είναι η εικονογράφηση. Πραγματικά το βιβλίο αυτό θα πρέπει να είναι η απόλυτη πρόκληση για ένα εικονογράφο. Και είναι κρίμα τόσο υπέροχες ιστορίες να αποδίδονται με μικρά, ασπρόμαυρα σκιτσάκια. Ελπίζω σε μια αναθεωρημένη έκδοση στο μέλλον. Παραθέτω ένα μικρό  απόσπασμα του βιβλίου για να πάρετε μια γεύση:

«Κρεβάτια μπορούμε να βρούμε πολλά, σε μέγεθος να’ ναι μονά ή διπλά…

μα υπάρχουν πολύ πιο ωραία από αυτά, κρεβάτια ενδιαφέροντα και όχι κοινά…

…Κρεβάτια που μέσα σε τσέπες χωράνε, κρεβάτια με λιχουδιές για όσους πεινάνε,

κρεβάτια σαν άρματα θωρακισμένα, σε πλάτη ελέφαντα σκαρφαλωμένα.

Κρεβάτια που στ’ άστρα μπορούν να σε πάνε, ή σαν υποβρύχια να κολυμπάνε,

κρεβάτια ελαστικά για να πηδήξεις, κρεβάτια που δεν νοιάζεσαι αν θα βρωμίσεις.

…Κρεβάτι οποιοδήποτε μπορεί να μας κάνει, για να έρθει στα μέτρα μας όμως φτάνει….

Να είναι αλλόκοτο, να είναι φευγάτο, να είναι κυρίως με εκπλήξεις γεμάτο,

να είναι σε μέγεθος εξωπραγματικό, σε σχήμα παράξενο, εκπληκτικό.

ΟΧΙ μονάχα κρεβάτια λευκά, που κλείνουν, μαζεύουν και δένουν σφιχτά.

Κρεβάτια που πέφτεις για ύπνο τη νύχτα, που κλείνεις τα φώτα και λες καληνύχτα….»