Δεν χρειάζεται να είμαστε ίδιοι για να είμαστε φίλοι!

Σήμερα θα ήθελα να σας μιλήσω για δύο βιβλία που μιλούν για τη φιλία, την εμπιστοσύνη  και την ανταπόδοση. Δυο βιβλία που πραγματεύονται το ίδιο θέμα, αλλά το κοιτούν από διαφορετική πλευρά. Το ένα είναι « Το δέντρο που έδινε» των εκδόσεων Δωρικός και το άλλο το «Ένα τόσο δα ψαράκι, ένα τιποτάκι» των εκδόσεων Άγρα.

«Το δέντρο που έδινε» είναι μια μηλιά, που γίνεται φίλη με ένα μικρό αγόρι. Καθώς το αγόρι μεγαλώνει, ζητάει συνεχώς από το δέντρο ό,τι εκείνο μπορεί να του δώσει: τους καρπούς, τα φύλλα, τα κλαδιά…Σε όλη την ιστορία η μηλιά δεν ζητά τίποτα, πέρα από την ευτυχία του μικρού αγοριού. Και το μικρό αγόρι δεν προσφέρει στο δέντρο, άλλο από αγνωμοσύνη και περιφρόνηση …Διαβάζοντας το βιβλίο περιμένεις ότι έστω και την τελευταία στιγμή, το αγόρι που πια έχει γίνει γέροντας, θα καταλάβει το λάθος του και θα ζητήσει συγνώμη… ‘Ομως αυτό δεν συμβαίνει…Και νομίζω ότι αυτό είναι που σε συγκινεί και σε εξοργίζει ταυτόχρονα σε τούτο το βιβλίο: η μέχρις εσχάτων ανιδιοτέλεια του δέντρου και η απέραντη αχαριστία του ανθρώπου, που ονόμαζε τον εαυτό του φίλο! Βεβαίως κοιτώντας το βιβλίο αυτό με μια άλλη ματιά, μπορείς να το δείς και σαν ένα αλληγορικό, οικολογικό παραμύθι, που καταδυκνείει με σκληρό τρόπο την αλλαζονεία του ανθρώπου απέναντι στη φύση και τον πλανήτη που τον φιλοξενεί...

Στο βιβλίο «Ένα τόσο δα ψαράκι», βλέπουμε μια άλλη πλευρά της φιλίας. Μια αστεία, καθημερινή ιστορία στο βυθό της θάλασσας, γίνεται η αφορμή να διαπιστώσουμε ότι στη ζωή δεν νικά πάντα ο πιο δυνατός, ούτε χρειάζεται να είμαστε ίδιοι για να είμαστε φίλοι. Γιατί στη φιλία δεν έχει σημασία ποιος είναι πιο δυνατός, πιο έξυπνος, ή πιο θαρραλέος, αλλά ποιον μπορείς να κοιτάξεις στα μάτια και να εμπιστευτείς ακόμα και τη ζωή σου.

Η φιλία στη ζωή μας και στη ζωή των παιδιών ιδιαιτέρως,  έχει τη δική της μοναδική αξία. Σίγουρο είναι ότι αυτά τα δύο βιβλία μας κάνουν να σκεφτούμε, ότι τελικά φίλος δεν είναι αυτός που περνάμε τον χρόνο μας μαζί του, αλλά εκείνος που μας σέβεται για αυτό που είμαστε και το αποδεικνύει με την εμπιστοσύνη του.