Ο εχθρός

To βιβλίο αυτό το είχε προτείνει στα αγαπημένα της για τη χρονιά που πέρασε, η συγγραφέας Γιώτα Αλεξάνδρου.
Μου έκανε μεγάλη εντύπωση η υπόθεση και το αναζήτησα. Και κατάλαβα γιατί ήταν ένα από τα αγαπημένα της...Ένα πολύ δυνατό βιβλίο που συγκλονίζει με την απλότητα και το βάθος του, ένα βιβλίο με αντιπολεμικό χαρακτήρα που μιλά για την ανθρώπινη φύση, την κοινή μας ανθρώπινη φύση, που ελπίζει, απογοητεύεται, φοβάται, πιστεύει, τολμά, αγαπά, ονειρεύεται...

Ας θυμηθούμε τι είχε γράψει τότε η Γιώτα Αλεξάνδρου:

Συγγραφέας: Νταβίντε Καλί
Εικονογράφος: Σερζ Μπλοκ
Εκδόσεις Πατάκη
Σε ένα έρημο πεδίο μάχης, μέσα σε δυο τρύπες υπάρχουν δυο στρατιώτες. Είναι εχθροί. Κάθε πρωί  ξυπνούν και πυροβολούν. Δεν έχουν δει ποτέ ο ένας τον άλλο. Νιώθουν, όμως, την ίδια μοναξιά και πείνα, την ίδια εξάντληση και ανάγκη να τελειώσει ο πόλεμος και να γυρίσουν στις οικογένειές τους.  Και έχουν την ίδια εικόνα ο ένας για τον άλλον. Έχει φροντίσει  η πολιτική προπαγάνδα γι’ αυτό. Σε ένα βιβλίο που τους έδωσαν μαζί με το όπλο, όταν άρχισε ο πόλεμος, λέει ότι ο εχθρός είναι «ένα θηρίο, που δε γνωρίζει τι σημαίνει συμπόνια», που σκοτώνει  γυναίκες και παιδιά και που πρέπει να τον σκοτώνουν πριν να τους σκοτώσει αυτός. Το βιβλίο είναι ίδιο, μόνο το πρόσωπο του εχθρού αλλάζει… Μια δυνατή, συγκινητική και, δυστυχώς, διαχρονική ιστορία για το μηχανισμό της προπαγάνδας που φανατίζει και εμπλέκει σε πόλεμο λαούς, μόνο και μόνο για να εξυπηρετήσει τα πολιτικά συμφέροντα ολίγων. Οι πόλεμοι γίνονται για τους ίδιους λόγους. Μόνο τα ονόματα και οι χρονολογίες αλλάζουν. Ο λόγος απλός, άμεσος, μεστός,  σε συνδυασμό με τη λιτή εικονογράφηση του σκίτσου, συγκλονίζει.
http://paidikavivlia.blogspot.com/2011/12/blog-post_11.html

Σχόλια