Μια παράσταση με...απρόοπτα...

Το Σαββατοκύριακο που πέρασε, παρακολουθήσαμε με τα παιδιά την κουκλοθεατρική παράσταση, "Η περιπέτεια των 4 εποχών" σε σκηνοθεσία και κούκλες της Μπέσυ Χαϊκάλη.
Μια πολύ όμορφη παράσταση, με καταπληκτικές κούκλες που μεταφέρει επί σκηνής το ομώνυμο βιβλίο της Μαρίζας Γεωργάλου. Δείτε την παρουσίαση του βιβλίου στο παρακάτω link;
http://paidikavivlia.blogspot.gr/2011/05/4.html

Το βιβλίο μιλά για την κλιματική αλλαγή και την αλόγιστη χρήση των φυσικών πόρων από τον άνθρωπο. Εντύπωση ωστόσο, μου έκαναν οι αντιδράσεις των παιδιών. Παιδιά των πρώτων τάξεων του δημοτικού σχολείου, που με ενθουσιασμό υποδέχτηκαν τον "κακό" άνθρωπο που συνωμοτεί εναντίων των εποχών για να επιτύχει τους σκοπούς του. "Επιτέλους και λίγη κακία" άκουσα δίπλα μου ένα μικρό παιδάκι να λέει, όταν ο πονηρός άνθρωπος-κούκλα ανέβηκε στη σκηνή, ενώ κάποια άλλα προέτρεπαν την κούκλα-Καλοκαίρι να συνεργαστεί με τον ανθρωπο στο μοχθηρό του σχέδιο. Στο τέλος δε, όταν ο άνθρωπος μετανιωμένος ζητά συγνώμη και οι κούκλες-Εποχές ρωτούν τα παιδιά αν πρέπει να τον συγχωρέσουν, ένα μεγαλειώδες και σκληρό ΟΧΙ ακούστηκε στην αίθουσα, ανάμεσα στα πνιγμένα ΝΑΙ, που έβγαιναν από τα στόματα των πολύ μικρότερων παιδιών. Σε τέτοιο σημείο έφτανε η άρνηση των παιδιών να συγχωρέσουν τον ανθρωπο, που κάποια στιγμή νόμισα πως θα βγει από το σκηνικά η κουκλοπαίχτρια να πει πως δεν μπορεί να συνεχίσει την παράσταση.  Μάλλον όμως εκείνη είχε αντιμετωπίσει ξανά την ίδια αντίδραση γιατί το αντιμετώπισε πολύ ψύχραιμα.
Τόση σκληρότητα, από τόσο μικρά παιδιά...Φυσικά και δεν φταίνε τα παιδιά. Με τόση βία γύρω τους, και τόση σκληρότητα πως αλλιώς να αντιδράσουν...Όμως είναι λυπηρό...έχουν τόσο νωρίς χάσει την αθωότητα τους, έχει τόσο νωρίς δηλητηριαστεί η καρδιά τους...έχουν τόσο πολύ συνηθίσει την εικόνα της βίας και της εκμετάλλευσης...Είναι κρίμα...Ας κάνει ο καθένας ότι μπορεί στο σπίτι του, στο σχολείο του, στις παρέες τους, αυτή η σκληράδα να μην ριζώσει και μας πνίξει...όλους...

Σχόλια