Η
Μαρία Ρουσάκη γράφει "ένα δυνατό
μυθιστόρημα για τις ανθρώπινες σχέσεις
και τις μοιραίες αποφάσεις που καθορίζουν
το μέλλον μας". Η
ιστορία εκτυλίσσεται γύρω από τη
δεκαεπτάχρονη Χριστιάννα η οποία, ήδη
από τις πρώτες σελίδες του βιβλίου,
μαθαίνουμε ότι βρίσκεται στην εντατική
δίνοντας μάχη για τη ζωή της.
Πέντε
πρόσωπα του στενού της περιβάλλοντος,
οικογενειακού και φιλικού, ξετυλίγουν
το νήμα της ιστορίας, το καθένα από τη
δική του σκοπιά και οπτική και μας
αποκαλύπτει μια πτυχή του χαρακτήρα
και της ζωής της νεαρής κοπέλας. Τις
δικές τους αφηγήσεις διακόπτουν
παρένθετες εξομολογήσεις της ίδια της
πρωταγωνίστριας, η οποία σαν να
παρακολουθεί τον εαυτό της έξω από το
σώμα της, μιλά για τα συναισθήματα, το
φόβο, την αγωνία της μπροστά σε αυτό που
αντιμετωπίζει, αναπολεί και ανακαλεί
στη μνήμη της στιγμές από το παρελθόν
της που τη σημάδεψαν, προσπαθεί να
ισορροπήσει να κρατηθεί από το ρυθμό
που η ίδια η ζωή δίνει.
Αν
και κεντρικό θέμα του βιβλίου είναι το
φαινόμενο των αμβλώσεων στην εφηβική
ηλικία, το ουσιαστικό του θέμα είναι η
μοναξιά. Η μοναξιά που βιώνουν οι έφηβοι,
η αποξένωση από το οικογενειακό τους
περιβάλλον, η μοναξιά που οδηγεί σε
λάθος παρέες, επιπόλαιους έρωτες,
μοιραίες αποφάσεις. Πίσω από τους
οξύθυμους, ευμετάβολους, παρορμητικούς,
ευαίσθητους, όμως και διψασμένους για
αγάπη εφήβους, βρίσκεται πάντα ένας ή
περισσότεροι ενήλικες. Που είναι πολύ
απασχολημένοι, πολύ εγωκεντρικοί, πολύ
βολεμένοι, που δεν έχουν μάθει να ακούν,
δεν ξέρουν να διαβάσουν τα σημάδια στην
συμπεριφορά των παιδιών τους, που
φοβούνται, ίσως και προσποιούνται ότι
όλα είναι καλά. Αυτό που αργότερα θα
ονομάσουν κεραυνό εν αιθρία, δεν θα είναι
τίποτα άλλο από την προαναγγελθείσα
καταιγίδα που αρνιόταν να πιστέψουν
ότι πλησιάζει.
Μέσα
από την περιπέτεια της Χριστιάννας και
με αφορμή αυτή, και οι πέντε αφηγητές
της ιστορίας, θα αλλάξουν. Θα ωριμάσουν.
Θα μεγαλώσουν και θα ζητήσουν συγνώμη.
Όχι μόνο από τη Χριστιάννα, αλλά πρώτα
και κυρίως από τον ίδιο τους τον εαυτό.
"Ζήτησα
συγνώμη και από τον εαυτό μου και τον
συγχώρεσα", θα πει η Χριστιάννα.
"Άλλωστε ένας χορός είναι η ζωή. Και
ένα στραβοπάτημα δε σημαίνει το τέλος
της μουσικής. Γι΄αυτο ακόμα χορεύω."
Άκου το ρυθμό
Συγγραφέας: Μαρία Ρουσάκη
Εκδόσεις: Κέδρος
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου