Μια ιστορία για τη διαφορετικότητα, τη φιλία, την αυταπάρνηση, τη συγνώμη. Μια ιστορία που μας θυμίζει πολύ το κόσμο που ζούμε.
Η χώρα που ζουν οι μαύρες πεταλούδες μαστίζεται από ξηρασία, πείνα και αρρώστια.
Η μητέρα της μικρής μαύρης πεταλούδας, λίγο πριν πεθάνει την ξορκίζει να εγκαταλείψει τον τόπο τους και να αναζητήσει μαι νέα "πατρίδα", να γλυτώσει από το χαμό.
Η μικρή μαύρη πεταλούδα, θα υπακούσει στην τελευταία επιθυμία της μητέρας της και θα φύγει σε αναζήτηση μια καλύτερης μοίρας. Θα περάσει τόπους άγνωστους, άγριους, έρημους. Θα νιώσει τις δυνάμεις και το κουράγιο της να την εγκαταλείπουν...μα θα τα καταφέρει.
Θα φτάσει σε ένα τόπο πλούσιο, γεμάτο χρώματα, χρώματα που πρώτη φορά στη ζωή της έβλεπε. Ένα τόπο γεμάτο πολύχρωμα λουλούδια και...πολύχρωμες πεταλούδες. " Μα δεν είναι όλες οι πεταλούδες μαύρες" θα αναρωτηθεί η μικρή πεταλούδα. " Μα δεν υπάρχουν μαύρες πεταλούδες, θα πει το μικρό πεταλουδάκι που πρώτο θα τη συναντήσει. Δυο κόσμοι γνωρίζονται και έρχονται σε επαφή. Την αθωότητα των παιδιών όμως και την φυσική αποδοχή της διαφορετικότητας, έρχεται να καταστρέψει η καχυποψία, ο φόβος και η αποδοκιμασία των μεγάλων. "Να φύγεις να γυρίσεις στον τόπο σου, Θα πουν. Δεν θέλουμε να γεμίζει το πλούσιο λιβάδι μας μαύρες πεταλούδες που θα ρουφήξουν όλους τους χυμούς απ' τα λουλούδια μας κι εμείς θα μείνουμε νηστικοί. Εμπρός τι περιμένεις. Δρόμο"
Κι αν νομίζετε ότι σας θύμισε κάτι αυτή η στιχομυθία, καλώς νομίζετε. Θα ακούσετε γύρω σας, στα σχολεία, στα λεωφορεία, στα καφενεία, τέτοιες δηλώσεις αποστροφής και φόβου για κάποια άλλα πλάσματα που φροντίζουμε πολύ γρήγορα να τους κόψουμε τα φτερά, τα φτερά της ελπίδας με τα οποία πέταξαν (όσα τα κατάφεραν) από τις χώρες του πολέμου και της πείνας για να κυνηγήσουν το όνειρο μιας καλύτερης ζωής.
Δεν θα σας πω τη συνέχεια της ιστορίας. Όχι γιατί δεν έχει σημασία, αλλά γιατί η εξέλιξη κάθε τέτοιας ιστορίας, εξαρτάται από το ποιος και αν κάποιος θα σταθεί δίπλα στις μαύρες πεταλούδες όλου του κόσμου. Κάθε τέτοια ιστορία μπορεί να έχει τόσες παραλλαγές, τόσο ευτυχισμένο ή άσχημο τέλος, όσο συμπονετικοί ή σκληροί μπορούν να γίνουν οι πρωταγωνιστές της...και από τις δυο πλευρές.
Μια "παιδική"ιστορία, με μεγάλα και σπουδαία μηνύματα που αξίζει να διαβαστεί από τον καθένα μας και να γίνει αντικείμενο συζήτησης μέσα στις τάξεις.
Η χώρα που ζουν οι μαύρες πεταλούδες μαστίζεται από ξηρασία, πείνα και αρρώστια.
Η μητέρα της μικρής μαύρης πεταλούδας, λίγο πριν πεθάνει την ξορκίζει να εγκαταλείψει τον τόπο τους και να αναζητήσει μαι νέα "πατρίδα", να γλυτώσει από το χαμό.
Η μικρή μαύρη πεταλούδα, θα υπακούσει στην τελευταία επιθυμία της μητέρας της και θα φύγει σε αναζήτηση μια καλύτερης μοίρας. Θα περάσει τόπους άγνωστους, άγριους, έρημους. Θα νιώσει τις δυνάμεις και το κουράγιο της να την εγκαταλείπουν...μα θα τα καταφέρει.
Θα φτάσει σε ένα τόπο πλούσιο, γεμάτο χρώματα, χρώματα που πρώτη φορά στη ζωή της έβλεπε. Ένα τόπο γεμάτο πολύχρωμα λουλούδια και...πολύχρωμες πεταλούδες. " Μα δεν είναι όλες οι πεταλούδες μαύρες" θα αναρωτηθεί η μικρή πεταλούδα. " Μα δεν υπάρχουν μαύρες πεταλούδες, θα πει το μικρό πεταλουδάκι που πρώτο θα τη συναντήσει. Δυο κόσμοι γνωρίζονται και έρχονται σε επαφή. Την αθωότητα των παιδιών όμως και την φυσική αποδοχή της διαφορετικότητας, έρχεται να καταστρέψει η καχυποψία, ο φόβος και η αποδοκιμασία των μεγάλων. "Να φύγεις να γυρίσεις στον τόπο σου, Θα πουν. Δεν θέλουμε να γεμίζει το πλούσιο λιβάδι μας μαύρες πεταλούδες που θα ρουφήξουν όλους τους χυμούς απ' τα λουλούδια μας κι εμείς θα μείνουμε νηστικοί. Εμπρός τι περιμένεις. Δρόμο"
Κι αν νομίζετε ότι σας θύμισε κάτι αυτή η στιχομυθία, καλώς νομίζετε. Θα ακούσετε γύρω σας, στα σχολεία, στα λεωφορεία, στα καφενεία, τέτοιες δηλώσεις αποστροφής και φόβου για κάποια άλλα πλάσματα που φροντίζουμε πολύ γρήγορα να τους κόψουμε τα φτερά, τα φτερά της ελπίδας με τα οποία πέταξαν (όσα τα κατάφεραν) από τις χώρες του πολέμου και της πείνας για να κυνηγήσουν το όνειρο μιας καλύτερης ζωής.
Δεν θα σας πω τη συνέχεια της ιστορίας. Όχι γιατί δεν έχει σημασία, αλλά γιατί η εξέλιξη κάθε τέτοιας ιστορίας, εξαρτάται από το ποιος και αν κάποιος θα σταθεί δίπλα στις μαύρες πεταλούδες όλου του κόσμου. Κάθε τέτοια ιστορία μπορεί να έχει τόσες παραλλαγές, τόσο ευτυχισμένο ή άσχημο τέλος, όσο συμπονετικοί ή σκληροί μπορούν να γίνουν οι πρωταγωνιστές της...και από τις δυο πλευρές.
Μια "παιδική"ιστορία, με μεγάλα και σπουδαία μηνύματα που αξίζει να διαβαστεί από τον καθένα μας και να γίνει αντικείμενο συζήτησης μέσα στις τάξεις.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου