Η κότα που ονειρευόταν να πετάξει - Ο σκύλος που τόλμησε να ονειρευτεί

Tα δύο βιβλία της Hwang Sun-mi έχουν γίνει παγκόσμια best seller. Έχουν μεταφραστεί σε δεκάδες γλώσσες και έχουν συγκινήσει ένα ευρύ ηλικιακά κοινό.
Που οφείλετε όμως αυτή η σπουδαία τους απήχηση; Σε πολλούς λόγους, με κυριότερο, κατά τη γνώμη μου, ότι καταπιάνεται με θέματα πανανθρώπινα, που ξεπερνούν την εκάστοτε κουλτούρα και μιλούν κατευθείαν στην ψυχή.
Χρησιμοποιώντας τον ανθρωπομορφισμό των ζώων, αυτό το τόσο παλιό και πετυχημένο χαρακτηριστικό των παραμυθιών, καταφέρνει να μιλήσει για πράγματα σκληρά, για συναισθήματα δύσκολα, δίνοντας την ευκαιρία στον αναγνώστη να ταυτιστεί, να προβληματιστεί, να συμπάσχει.

Θηλυκές οι ηρωίδες της και στα δυο βιβλία, που παρά τη διαφορετική τους ιστορία, έχουν κοινά χαρακτηριστικά. Είναι δυο ελεύθερα πνεύματα, δυο ασυμβίβαστες υπάρξεις που αρνούνται να υποταχθούν στο πεπρωμένο που άλλοι ετοιμάζουν για εκείνες, αντιδρούν στους δοτούς και αναμενόμενους ρόλους τους, κυνηγούν με πείσμα τα όνειρά τους και δεν διστάζουν να φτάσουν στα άκρα για να προστατέψουν εκείνους που αγαπούν.
Η μητρότητα και η φύση της, η ανάγκη και οι χαρές ή οι απογοητεύσεις που απορρέουν από αυτή, οι αλλαγές που φέρνει στη ζωή του θηλυκού, είναι βασική και στα δυο βιβλία.
Η μητέρα τροφός, η μητέρα προστάτης, η παρένθετη μητέρα, η μητέρα ως μόνος γονιός, η μητέρα μέρος ενός κοινωνικού συνόλου, έτοιμου να τη δεχτεί με τους όρους του, ή να την απορρίψει χωρίς αυτούς, η μητέρα εργαλείο αναπαραγωγής και η αποξένωση της από την ουσιαστική μητρότητα, ο πόνος του  επιβεβλημένου αποχωρισμού, ή του χωρισμού της ενηλικίωσης, η αναπόδραστη ανάγκη για αγάπη και οικειότητα, δημιουργούν πολλούς συνειρμούς που σχετίζονται με τη σύγχρονη πραγματικότητα στις κοινωνίες των ανθρώπων. Μα και χωρίς να γίνει καμιά αναγωγή στον άνθρωπο, οι ιστορίες της Hwang Sun-mi βάζουν τη βάση για την υπεράσπιση του δικαιώματος στη μητρότητα, στη φροντίδα και στην αξιοπρεπή διαβίωση κάθε ζωντανού πλάσματος.

Η Μπουμπουκίτσα και η Μαλλιαρούλα, η κότα και η σκυλίτσα ζουν στον μικρό και μέγα κόσμο της αυλής ενός σπιτιού, με συγκάτοικους χαρακτήρες - καρικατούρες των κοινωνιών μας: ο αφέντης κόκορας, η πρώτη κυρία της αυλής που με περηφάνια περιφέρει γύρω γύρω τα υπέροχα κοτοπουλάκια της, ωσάν τρόπαιο της καταξίωσης της, οι σιωπηλές πάπιες, παθητικοί μάρτυρες μιας κατάφωρης αδικίας, η γενναία και διαφορετική αρσενική αγριόπαπια, που είναι ένας τύπος περιθωριακός, μα ταυτόχρονα γενναίος και ονειροπόλος, η πονηρή νυφίτσα που καραδοκεί και κουβαλά τη δική της ιστορία, το "μωρό" που μεγαλώνει από μια κότα και παλεύει να γίνει αποδεκτό από τους ομοίους του, η κουτσομπόλα κότα και η πολύπειρη, γριά γάτα, το ζευγάρι των αγροτών και ο παππούς Στριγκλιάς.
Η γραφή αν και τριτοπρόσωπη, διανθίζεται από διαλόγους των πρωταγωνιστών, κάτι  που προσθέτει ζωντάνια και αμεσότητα στα δρώμενα. Τρυφερότητα και ανθρωπιά δίνουν τη θέση τους στη σκληρότητα και την κακία, ενώ η δικαιοσύνη δεν μοιάζει να γέρνει πάντα στη σωστή πλευρά.
Βαθιά ανθρώπινα τα έργα της συγγραφέως συγκινούν χωρίς να βασίζονται σε συναισθηματικές φιοριτούρες, παρά μόνο στο γνήσιο συναίσθημα που γεννά η ενσυναίσθηση, η τραγικότητα και οι αντιφάσεις της ύπαρξης.
Δυο εξαιρετικά βιβλία για κάθε ηλικία που διαβάζονται άνετα από την ηλικία των 11 ετών.

Συγγραφέας: Sun-mi Hwang
Μεταφραστής: Αναστασία Καλλιοντζή
Εκδόσεις: Διόπτρα