Ζογκ

Αυτό το παραμύθι έχει όλα “συστατικά” για να χαρακτηριστεί κλασσικό! Έχει δράκους, έχει
πριγκίπισσα, έχει και ιππότη. Κι όμως, είναι ένα ανατρεπτικό παραμύθι, που πάει κόντρα στα στερεότυπα, που θέλουν τον δράκο να είναι κακός, τον ιππότη να σώζει την πριγκίπισσα από τα νύχια του και τελικά να την παντρεύεται. Βέβαια όλοι στο τέλος έζησαν καλά κι εμείς καλύτερα!

Το βιβλίο των Julia Donaldson και Axel Scheffler, κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 2010. Πολύ πριν δηλαδή το “κίνημα” I don't  want to be a princess γίνει δημοφιλές στα social media.
Στην ιστορία των δυο διάσημων δημιουργών, ο Ζογκ, που δίνει και το όνομα του στο βιβλίο, είναι ένα μικρό δρακάκι που εκπαιδεύεται να γίνει ένας σωστός δράκος: να πετάει, να βρυχάται δυνατά, να βγάζει φλόγες από το στόμα, να απαγάγει πριγκίπισσες και φυσικά να μάχεται με ιππότες.
Ο Ζογκ είναι ένας μικρός αξιαγάπητος δράκος, πολύ γλυκός και πολύ αδέξιος για να φέρει σε πέρας τις αποστολές του. Για καλή του τύχη στα παθήματα του θα βρει παραστάτη ένα μικρό κορίτσι που είναι κάθε φορά στο σωστό μέρος, τη σωστή στιγμή για να τον φροντίσει. Όπως θα αποκαλυφθεί όμως, το κορίτσι δεν είναι ένα απλό κορίτσι. Είναι η πριγκίπισσα Μαλαματένια, που τριγυρνάει incognito στο δάσος και βοηθάει όσους τη χρειάζονται. Όμως ο ιππότης Σεζένια θέλει να την σώσει από τη δρακοπαρέα και δεν διστάζει να τα βάλει με τον Ζογκ, γιατί έτσι κάνουν οι σωστοί ιππότες. 
Η Μαλαματένια όμως θα παρέμβει και θα βάλει τα πράγματα στη θέση τους. 
Ποιος του ζήτησε να τη σώσει και ποιος του είπε ότι θέλει να γίνει νύφη; Η Μαλαματένια ονειρεύεται να γίνει γιατρός και ο Σεζένια με ανακούφιση της απαντά ότι κι εκείνος προτιμά το στηθοσκόπιο από την περικεφαλαία. Έτσι δεν ζητά το χέρι της, αλλά την άδεια να γίνει βοηθός της! Κι ο Ζογκ δεν τα βάζει με τον ιππότη, αλλά τους βάζει και τους δυο στην πλάτη του και γίνονται οι ιπτάμενοι γιατροί!

Κι έτσι όμορφα, φυσικά χωρίς φαμφάρες και περιττά λόγια, οι τρεις πρωταγωνιστές ακολουθούν το όνειρό τους, συνεργάζονται και γίνονται όχι αυτό που οι προσδοκίες των άλλων προστάζουν, αλλά αυτό που οι καρδιές τους ποθούν!
Εξαιρετική η μετάφραση του Φιλίππου Μανδηλαρά. Καταφέρνει να κρατά τον ρυθμό και να αποδίδει το χιούμορ του κειμένου.

Συγγραφέας: Julia Donaldson
Εικονογράφος: Axel Scheffler



Σχόλια