Ένα κίτρινο φύλλο

"Ένα δέντρο το φθινόπωρο, σου δείχνει ότι είναι καλό να αφήνεις να φύγει, οτιδήποτε έχει έρθει η ώρα να αποχωριστείς", διάβασα κάπου. Και αυτή ακριβώς τη σκέψη έκανα, όταν διάβασα το βιβλίο "Ένα κίτρινο φύλλο".

Μέσα από ένα πολύ λιτό κείμενο, με εξίσου λιτή και πρωτότυπη εικονογράφηση, οι πρωτοεμφανιζόμενοι Μιχάλης Μουλάκης στη συγγραφή και Φίλιππος Φωτιάδης στην εικονογράφηση, καταφέρνουν να διηγηθούν μια ποιητική και φιλοσοφική ιστορία: την πορεία ενός φύλλου από το κλαδί στο έδαφος.

Η ιστορία ξεκινά με μια πτώση. Με την πτώση ενός κίτρινου φύλλου. Ενός φύλλου, που είχε έρθει η ώρα να αφήσει το δέντρο. Η πτώση που δεν προξενεί κανένα φόβο στο φύλλο. Αντίθετα, μοιάζει να το απελευθερώνει και να του χαρίζει μια νέα οπτική για τη ζωή του πάνω στο δέντρο. Κατά τη διάρκεια της πτώσης, το φύλλο θα συναντήσει κάποιους από τους άλλους ενοίκους του δέντρου στο οποίο μεγάλωσε. Για κάποιους έχει υπάρξει ξεχωριστό, για κάποιους δεν ήταν παρά ένα ακόμα φύλλο μέσα στα τόσα. Κάποιοι ήταν ξεχωριστοί για το φύλλο, κάποιο πέρασαν από δίπλα του αδιάφορα. Οι σημαντικοί άλλοι και οι άλλοι λοιπόν... η συνύπαρξη μας πάνω στο δέντρο της ζωής...

Το φύλλο θα συνεχίσει την πτωτική του πορεία, αναγνωρίζοντας την συμβολή του κορμού – τροφού στη ζωή του. Εκείνος το έθρεψε, εκείνος το βοήθησε να μεγαλώσει, εκείνος πάντα το στήριζε...Έρχεται για το φύλλο η σημαντική στιγμή της αποδοχής, της κατανόησης της σημαντικότητας της ρίζας, προέκταση της οποίας είναι ο κορμός.

Και μετά η κουφάλα...η μεγάλη μαύρη τρύπα που για πρώτη φορά αντικρίζει και που μέσα της χάνεται το φως του ήλιου...χάνεται η ζωή...ο φόβος για το άγνωστο, η σκιά του θανάτου...

Και τελικά η προσγείωση στο έδαφος...το συναπάντημα με τα άλλα μαραμένα φύλλα...

Και τώρα, αναρωτήθηκε το κίτρινο φύλλο...Τι θα γίνει;...

"Θα γίνουμε χώμα, θα μας πάρει ο αέρας, θα γίνουμε δέντρα, θα γίνουμε φύλλα"...είπαν τα άλλα φύλλα.

Ο συγγραφέας κατορθώνει να μιλήσει στα παιδιά για τον κύκλο της ζωής, για την απώλεια που δεν είναι πάντα και κατά ανάγκη τραγική, μα μπορεί να σημάνει την ευτυχή κατάληξη μιας όμορφη περιπέτειας, ή το ελπιδοφόρο ξεκίνημα για κάτι νέο, κάτι διαφορετικό, όπως ακριβώς συμβαίνει στη φύση. 

Είναι όμορφο να μεγαλώνεις. Είναι ευτυχία να ολοκληρώνεις τον κύκλο της ζωή σου πάνω σε ένα δέντρο που αγάπησες και αγαπήθηκες. Είναι τελικά ευλογία να αξιωθείς το ταξίδι...ολόκληρο!

Συγγραφέας: Μιχάλης Μουλάκης 

Εικονογράφος: Φίλιππος Φωτιάδης

Εκδόσεις: Ίκαρος