
Η
ιστορία ξεκινά κάπως διστακτικά, με τον
αφηγητή να αναρωτιέται τι όμορφο και
θαυμαστό θα γίνει το παιδί στη ζωή του.
Ξετυλίγοντας το κουβάρι της ονειροπόλησης όμως και καθώς το παιδί μεγαλώνει,
μεγαλώνει και η σιγουριά του αφηγητή.
Από την ερώτηση περνάει στην κατάφαση.
Ταυτόχρονα όμως, από το ειδικό, τα όνειρα
που έχουν συγκεκριμένη μορφή, περνάει
στο γενικό. Από τις τεχνικές ικανότητες,
περνάμε στις ποιότητες. Στα σημεία του
χαρακτήρα που κάνουν κάθε άνθρωπο
μοναδικό και υπέροχο.
Είναι
χαρακτηριστικό το πως αρχίζει και το
πως τελειώνει αυτή η όμορφη, έμμετρη
ιστορία. Ξεκινά
με βλέμματα και ένα γονιό παραδομένο
στην ονειροπόλησή του, ερήμην ίσως του
παιδιού και τελειώνει με ένα γονιό που
κρατά το χέρι του παιδιού του και ξέρει
πως θα είναι εκεί και θα το αγαπά, με μια άνευ όρων αγάπη, ότι κι αν το παιδί επιλέξει να γίνει στη ζωή του.
Υπέροχη, φωτεινή, γεμάτη ζωντάνια και ζεστασιά η εικονογράφηση.
Ένα
βιβλίο που αξίζει να χαριστεί!
Συγγραφέας - Εικονογράφος: Έμιλι
Γουίνφιλντ Μάρτιν
Μετάφραση:
Μάρω Ταυρή
Εκδόσεις: Μεταίχμιο
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου