Η μέρα που τα κραγιόνια τα παράτησαν


Ένα υπέροχο βιβλίο που αποδεικνύει πόσο όμορφη, αληθινή και ευρηματική μπορεί να είναι  μια φαινομενικά απλή ιστορία. Η πρωτότυπη ιδέα του συγγραφέα Drew Daywalt, πήρε χρώμα και σχήμα από τα κραγιόνια του Oliver Jeffers και των φίλων του και μας έδωσε αυτό το υπέροχο βιβλίο. Ευτυχώς τα δικά τους κραγιόνια δεν απεργούσαν!

Τα κραγιόνια του Ντάνκαν όμως, αποφάσισαν να τα παρατήσουν. Και αυτό γιατί χωρίς ο Ντάνκαν να το θέλει, τα έχει στενοχωρήσει το καθένα για διαφορετικούς λόγους. Έτσι του έγραψαν το καθένα από ένα γράμμα με τα παράπονά του. Άλλο κραγιόνι γιατί κουράζεται πολύ, άλλο πάλι γιατί χρησιμοποιείται ελάχιστα. Άλλο επειδή ζωγραφίζει τεράστιες επιφάνειες, και άλλο μόνο ταπεινά στάχυα, άλλο γιατί νιώθει άδειο, μικρό, ή αδικημένο, για να μην αναφέρουμε εκείνο που αισθάνεται...γυμνό!
Ο Ντάνκαν που τόσο αγαπά να ζωγραφίζει, θα πάρει πολύ σοβαρά τα συναισθήματα των χρωματιστών του φίλων και θα προσπαθήσει να τα κάνει και πάλι χαρούμενα.

Μια ιστορία γεμάτη χιούμορ, που μιλά στα παιδιά όπως θα μίλαγε ένα παιδί, γράφει όπως θα έγραφε ένα παιδί, ζωγραφίζει όπως θα ζωγράφιζε ένα παιδί. Μια ιστορία που εξυμνεί τις έννοιες της ισότητας, της συνεργασίας, της διαφορετικότητας, και της ισορροπίας που χαρίζει στη ζωή μας η ύπαρξη πολλών διαφορετικών "χρωμάτων", αλλά και τη σημασία που έχει να μπορούμε να μπαίνουμε στη θέση των άλλων, προκειμένου να εκτιμήσουμε το έργο τους, αλλά και την ξεχωριστή τους θέση στη ζωή (μας).  Μια ιστορία που αντιστέκεται στα στερεότυπα κάθε "χρώματος" και προτείνει εναλλακτικούς τρόπους να "χρωματίσουμε" την καθημερινότητά μας. Και τα κάνει όλα αυτά χωρίς ούτε μια στιγμή να γίνεται διδακτική. Και αυτό είναι κάτι εξαιρετικά σπάνιο να συμβεί με τόση φυσικότητα σε ένα παιδικό βιβλίο. 
Ο Ντάνκαν και ο κάθε μικρός αναγνώστης, θα αφουγκραστεί τα κραγιόνια του και θα βρει μόνος του τη λύση. Ή δεν θα τη βρει. Θα συνεχίσει να γεμίζει τα τα τετράδιά του, πράσινους δεινόσαυρους ή θα τολμήσει να τους βάψει ροζ. 
Το σίγουρο είναι ότι την επόμενη φορά που θα ανοίξει το κουτί με τα κραγιόνια του, μπορεί και να τα δει να του κλείνουνε το μάτι! Και να που ένα χαμόγελο θα βάψει το πρόσωπό του! 

Εκδόσεις: Ίκαρος
Απόδοση: Φίλιππος Μανδηλαράς

Σχόλια