Χελώνες στο άπειρο

Το νέο βιβλίο του John Green, Χελώνες στο Άπειρο, είναι ένα νεανικό μυθιστόρημα που καταπιάνεται με το δύσκολο θέμα των ψυχικών ασθενειών.

Η αφήγηση ξεκινά σαν μια κλασσική ιστορία μυστηρίου, τελικά όμως επικεντρώνεται στο μυστήριο της ανθρώπινης ψυχής, στους δαιδαλώδης διαδρόμους του μυαλού, στο σπειροειδές κατρακύλισμα της θέλησης της πρωταγωνίστριας, που την οδηγεί σε ακραίες πράξεις. Ο συγγραφέας καταφέρνει να χτίσει ένα πολυεπίπεδο μυθιστόρημα που θίγει μια πληθώρα σημαντικών θεμάτων, όπως είναι η φιλία, ο έρωτας στα εφηβικά χρόνια, το χρήμα και πως αυτό διαφοροποιεί τους ανθρώπους, οι ψυχικές διαταραχές, εμφανείς ή λιγότερο αισθητές και φυσικά η διαχείρισή τους, τόσο από τον πάσχοντα όσο και από το περιβάλλον του.

Ο συγγραφέας, που όπως ομολογεί ταλαιπωρήθηκε και ο ίδιος στην νεανική του ηλικία από ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή, γίνεται σε κάποια σημεία αυτοβιογραφικός, περιγράφοντας την κεντρική ηρωίδα του την 16χρονη Άζα. Η Άζα που πάσχει από ιδεοψυχαναγκασμό και παθαίνει κρίσεις άγχους και πανικού στην ιδέα των μικροβίων και των μολύνσεων, θα αναλάβει να διαλευκάνει την υπόθεση της μυστηριώδους εξαφάνισης του εκατομμυριούχου πατέρα ενός παλιού φίλου της με κίνητρο την μεγάλη αμοιβή που δίνεται. Μαζί με την καλύτερη της φίλη την Ντέιζι, θα επισκεφτούν την έπαυλη της οικογένειας Πίκετ, όπου η Άζα θα επανασυνδεθεί με τον παλιό της φίλο, τον Ντέιβις και ένα ρομαντικό ειδύλλιο θα προκύψει μεταξύ τους. Ο Ντέιβις ένας ευαίσθητος, νεαρός έφηβος που ακόμα θρηνεί το θάνατο της μητέρας του και τώρα την ξαφνική και μάλλον οικειοθελή εξαφάνιση του πατέρα του, θα βρεθεί ολομόναχος να πρέπει να διαχειριστεί όλη τη δημοσιότητα για την εξαφάνιση του πατέρα του, αλλά και να σταθεί δίπλα στο μικρότερο αδελφό του.

Είναι έξοχος ο τρόπος που ο John Green χτίζει τους ξεχωριστούς χαρακτήρες των ηρώων του. 
Η μοναξιά της μετάβασης από την εφηβεία στην ενηλικίωση, η αβεβαιότητα για το μέλλον, το εφήμερο των σχέσεων, ο πόνος του έρωτα, οι ανασφάλειες, η απώλεια, τα όνειρα που παλεύουν με την ανέχεια, όλα όσα συνθέτουν το σύμπαν της εφηβείας, αφήνουν το σημάδι τους στους πρωταγωνιστές της ιστορίας, καθένας από τους οποίους κουβαλά την δική του ξεχωριστή ιστορία ενώ όλοι μαζί δημιουργούν μια νέα, όπου οι ζωές τους μπλέκονται, συγκρούονται, ανταγωνίζονται, διαλύονται, μόνο για να ξαναφτιαχτούν από την αρχή.

Αυτό που σίγουρα θα κερδίσει τον αναγνώστη είναι οι εξομολογήσεις της Άζα στον εαυτό της, ο τρόπος που αντιλαμβάνεται και αντιδρά στην ασθένειά της, ο ξεκάθαρος τρόπος που αντικρίζει τον εαυτό της και η ταυτόχρονη αδυναμία της να διαχειριστεί τις εμμονές και τις φοβίες της. Οι επαναλαμβανόμενες πληροφορίες που λαμβάνει ο αναγνώστης από εκείνη σχετικά με τα μικρόβια και τις ασθένειες που προκαλούν, μπορεί να κουράσουν τον ανυπόμονο αναγνώστη, είναι όμως ενδεικτικές της πάθησης της, και της αδυναμίας της να ελέγξει τις παρορμήσεις της. Παρόλα αυτά, υπάρχουν κομμάτια εκπληκτικής διανοητικής, υπαρξιακής, καθαρότητας μέσα στη σύγχυσή της.

Και ενώ η ιστορία ακολουθεί το κατρακύλισμα της Άζα στην ψύχωση που την βασανίζει, ο επίλογος του βιβλίου ανοίγει ένα παράθυρο στην ελπίδα. Όχι στην τυφλή ελπίδα που αγνοεί την πραγματικότητα, αλλά εκείνη την ενσυνείδητη ελπίδα, που γνωρίζει τα όρια και τις δεσμεύσεις της, εκείνης που αγωνίζεται και σε σπρώχνει μπροστά, που προχωρά ακόμα και κουτσαίνοντας, που τολμά να γιατρεύει τα τραύματά και να αντικρίζει τις πληγές της. Ο συγγραφέας δεν προσπαθεί να ξορκίσει, ή να ωραιοποιήσει την ψυχική ασθένεια. Αντίθετα, δείχνει στον αναγνώστη τον τρόπο και τον δρόμο να βαδίσει τη ζωή του, τόσο με τα μέσα που η ζωή του δίνει, αλλά και με εκείνα που του στερεί.

Συγγραφέας: John Green
Μετάφραση:
Εκδόσεις: Ψυχογιός