Mόνο αν θέλω


Η Γιώτα Αλεξάνδρου, μας έχει συνηθίσει σε ιστορίες που άπτονται με πολύ εύστοχο τρόπο, θέματα που αφορούν τα παιδιά: διαφορετικότητα, εκφοβισμός, μετανάστευση, είναι μόνο μερικά από τα θέματα με τα οποία έχει καταπιαστεί σε προηγούμενα βιβλία της. 

Έτσι και σε αυτό το βιβλίο, η συγγραφέας και νηπιαγωγός, μεταφέρει στο χαρτί ένα σημαντικό μήνυμα σε μας τους ενήλικες: το δικαίωμα του παιδιού, όσο μικρό κι αν είναι, να ορίζει το σώμα του και τα αγγίγματα που το κάνουν να αισθάνεται άβολα. Το δικαίωμά του να λέει "όχι" και να γίνεται σεβαστό.
Το σκηνικό που μας περιγράφει, νομίζω μας είναι λίγο ή περισσότερο γνωστό. Το έχουμε βιώσει οι ίδιοι ως παιδιά, ή χειρότερα έχουμε επιτρέψει να το βιώσουν τα παιδιά μας.
Η Έλλη, η μικρή, γλυκιά πρωταγωνίστρια του βιβλίου, "πέφτει θύμα" της αγάπης των οικείων της: θείες, θείοι, φίλοι, ξαδέλφια, όλοι επιλέγουν να δείχνουν την αγάπη τους με σφιχτές αγκαλιές, φιλιά και γαργαλητά, που όμως την ενοχλούν. Δεν είναι πως δεν της αρέσουν οι αγκαλιές, όπως αυτή της δασκάλας της, όταν θέλει να την επιβραβεύσει, αλλά θέλει να μπορεί να επιλέγει πότε θα αφεθεί σε αυτές.
Η Έλλη σκαρφίζεται διάφορους, εξαιρετικά ευρηματικούς τρόπους για να αποφύγει αυτές τις επαφές, χωρίς όμως επιτυχία. Μέχρι που αποφασίζει να μείνει αμετακίνητη, σαν άγαλμα, στην άρνησή της. Και να κάνει επιτέλους τους γύρω της να λάβουν το μήνυμα: Ωραίες οι αγκαλιές και τα φιλιά, ΜΟΝΟ αν θέλω!

Μια υπέροχη ιστορία, γραμμένη με πολύ χιούμορ και εικονογραφημένη με ζωντάνια από την Σάντρα Ελευθερίου, που θα μας κάνει να σκεφτούμε δυο φορές, πριν προτρέψουμε τα παιδιά να δώσουν ένα φιλάκι στη θεία Τασία, αν τα ίδια, αυθόρμητα δεν το κάνουν. Μια ιστορία για το σεβασμό στην ελεύθερη βούληση των παιδιών να εισπράττουν και να ανταποκρίνονται στα συναισθήματα των άλλων, με τρόπο που δεν εναντιώνεται, ούτε φιμώνει τις προωπικές επιθυμίες ή τη βούλησή τους. 


Συγγραφέας: Γιώτα Αλεξάνδρου
Εικονογράφος: Σάντρα Ελευθερίου
Εκδόσεις: Μίνωας



Σχόλια