Η
Μαφάλντα είναι εννιά χρονών, φοράει
χοντρά γυαλιά και κάθε πρωί μετράει με
βήματα, την απόσταση που χωρίζει τα μάτια
της από την αγαπημένη της κερασιά στην
αυλή του σχολείου. Στα διαλείμματα
συνομιλεί με την Εστέλα, την παράξενη επιστάτρια
του σχολείου και σκαρφαλώνει στο αγαπημένο της δέντρο, μαζί με τον Ότιμο Τουρκαρέ, τον πιστό
της γάτο, ενώ αναρωτιέται γιατί οι γάτες
δεν ξέρουν πως να κατεβαίνουν από τα
δέντρα. Πάνω σ’ αυτή την κερασιά
ονειρεύεται να ζήσει μόνη σε λίγους
μήνες, όταν δε θα μπορεί πια να βλέπει,
καθώς μια σπάνια ασθένεια της στερεί μέρα με τη μέρα την όρασή της. Η ιδέα ότι θα μείνει για
πάντα στο σκοτάδι την τρομάζει. Γι’
αυτόν τον λόγο κρατάει ένα ημερολόγιο,
στο οποίο σημειώνει όλα εκείνα τα
πράγματα αγαπά και που δεν θα μπορεί πια
να κάνει, όπως το να μετράει τα αστέρια,
να παίζει ποδόσφαιρο με τον Φιλίππο, να
κάνει φωτεινά σινιάλα καληνύχτας από
το παράθυρο της και να δει το πρόσωπό της όταν
θα έχει μεγαλώσει.
Η
Μαφάλντα μαθαίνει πως είναι να ζεις στο
σκοτάδι. Μαθαίνει να προσαρμόζεται, ενώ χωρίς να το καταλαβαίνει προετοιμάζεται
να χάσει το παιχνίδι της ζωή. Κάθε μέρα,
σβήνει και μια φράση από μυστικό της
ημερολόγιο, μια φράση από όλα εκείνα
που το σκοτάδι της στερεί. Φοβάται και
είναι έτοιμη να εγκαταλείψει την σκηνή.
Να ανέβει στην κερασιά, και να ζήσει
μαζί με την πεθαμένη γιαγιά της, που πιστεύει ότι
κατοικεί εκεί, παρέα με το πνεύμα του
δέντρου, ένα μεγάλο φιλικό γίγαντα, που
δεν θα αφήσει τα τέρατα της νύχτας των
ματιών της να την
αφανίσουν.
Μα
η ζωή έχει άλλα σχέδια για την Μαφάλντα.
Η ζωή της έχει στείλει ένα πιστό γάτο,
που είναι εκεί όπως κι αν τον βλέπει η
Μαφάλντα. Της έχει στείλει μια κρυφή Αμαζόνα που τη μαθαίνει να είναι δυνατή
ό,τι και να γίνει, της έχει στείλει μια
παράξενη θεία που τη βοηθά να μάθει να μην τα παρατάει ποτέ, της έχει στείλει
έναν φίλο που τη μαθαίνει να τραγουδά με τα μάτια
κλειστά. Και της έχει στείλει ένα
φανταστικό φίλο, τον ήρωα του αγαπημένου
της βιβλίου, που βοηθά την Μαφάλντα να
κατανοήσει, ότι οι ιστορίες μπορούν να γίνουν το προσωπικό μας καταφύγιο, και κάποτε να μας δείξουν το δρόμο στο φως.
Η
Μαφάλντα θα περπατήσει μόνη την απόσταση
μέχρι την κερασία. Θα ανέβει στα κλαδιά
της μόνη, για να ανακαλύψει τις απαντήσεις
που χρειάζεται και όταν θα είναι έτοιμη
να κατέβει, θα δει πως στη ζωή, όταν
μια πόρτα κλείνει, ανοίγει μία καινούρια.
Θα ανακαλύψει ότι δεν υπάρχουν πολύτιμα
πράγματα που δεν μπορεί να κάνει, αλλά
πολύτιμα πράγματα που μπορεί να κάνει
αλλιώς. Και πως το πολυτιμότερο όλων,
η δική της ουσία, είναι η πρόθεσή της να
μην τα παρατήσει, αλλά να μείνει δυνατή
και να ανακαλύψει την ομορφιά και την αγάπη, όχι σε ό,τι φαίνεται, αλλά σε ότ,ι είναι
ικανή να αισθανθεί. Να μάθει να βλέπει με τα μάτια
της καρδιάς...
Η συγγραφέας του βιβλίου, πάσχει η ίδια από την ασθένεια που περιγράφει στο βιβλίο της και γράφοντας την ιστορία της Μαφάλντα, θέλησε να δώσει κουράγιο σε όσους υποφέρουν απο μια τέτοια απώλεια και να δείξει ότι αυτή, όπως και κάθε απώλεια, μπορεί συχνά να οδηγεί σε αλλαγή οπτικής. Αλλαγή της ματιάς μας στον κόσμο.
Μια πολύ όμορφη ιστορία για ένα γενναίο, ονειροπόλο κορίτσι, μια Αμαζόνα της ζωής.
Συγγραφέας: Paola Peretti
Μετάφραση: Δήμητρα Δότση
Εκδόσεις: Ψυχογιός
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου