Η συγγραφέας και εικονογράφος Μαρίνα Γιώτη, εμπνέεται από την θεωρία της Carol Dweck, που
ονομάζεται "Νοοτροπία ανάπτυξης" (Growth mindset versus Fixed mindset) και έχει να κάνει με τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τον τρόπο που αναπτύσσεται ο χαρακτήρας και οι ικανότητες των παιδιών. Συμφώνα με τη θεωρία αυτή, οι βασικές ιδιότητες και ποιότητες του χαρακτήρα, αλλά και των ικανοτήτων ενός παιδιού μπορούν να καλλιεργηθούν μέσα από την προσπάθεια. Και παρότι τα παιδιά είναι διαφορετικά στα πηγαία ταλέντα και στις κλίσεις τους, στα ενδιαφέροντα και την ιδιοσυγκρασία τους, όλα έχουν την ικανότητα να αλλάξουν και να ωριμάσουν μέσω της πρακτικής και της εμπειρίας.
Στη πολύ όμορφη ιστορία που μας αφηγείται η συγγραφέας, το Γέτι ( από το αγγλικό yet), είναι ο φανταστικός φίλος του μικρού αγοριού, του πρωταγωνιστή της ιστορίας. Το Γέτι, είναι πάντα δίπλα στο παιδί, να το στηρίζει, να το ενθαρρύνει, μα κυρίως να του υπενθυμίζει, πως αν κάτι δεν μπορεί να καταφέρει τώρα, απλά δεν μπορεί να το καταφέρει...ακόμη!
"Ακόμη!", αυτή η μαγική λεξούλα που αλλάζει τα πάντα στον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε την επιτυχία, την ικανότητα, την πρόοδο, μα και τα αντίθετά τους. Μια μαγική λέξη, που επιτρέπει στην προσπάθεια και την επιμονή να λάβει τα ηνία της εξέλιξης ενός ανθρώπου. Μια λέξη που καταφέρνει να ανοίξει τους ορίζοντές μας, να δώσει ανάσα στα παιδιά, να τα βγάλει από τον φαύλο κύκλο της διαρκούς επιβεβαίωσης, ή του αισθήματος αποτυχίας. Η επιτυχία δεν είναι μια εκ γενετής σφραγίδα κάποιων εκλεκτών, αλλά το αποτέλεσμα μιας διαρκούς προσπάθειας και κυρίως της καλλιέργειας της αντίληψης, που θέλει την αποτυχία να είναι όχι το αντίθετο της επιτυχίας, αλλά ο αναγκαίος δρόμος να την κατακτήσει κανείς. Αν τα παιδιά, αν όλοι μας, βλέπαμε την αποτυχία, όχι σαν κάτι που μας καθορίζει, αλλά σαν ένα βήμα που μας οδηγεί πιο κοντά στο στόχο μας, πόσο πιο χαρούμενες και γεμάτες ενθουσιασμό θα ήταν οι ζωές μας!
Η επιτυχία δεν είναι αυτοσκοπός, αλλά διαδρομή. Και μπορεί κάποιοι να φτάνουν πιο γρήγορα και άλλοι πιο αργά, όμως όλοι μπορούν να τερματίσουν, αρκεί να μην τα παρατήσουν.
Διάβαζα σε μια συνέντευξη της Carol Dweck, για το παράδειγμα ενός γυμνασίου στην Καλιφόρνια,
που αντικατέστησε στο σύστημα βαθμολόγησης των γραπτών των μαθητών του, το "Fail" με το "Νot Yet". Πόση είναι η δύναμη των λέξεων! Πόσο οριστικό και σκληρό είναι αυτό το "Fail", σε σχέση με το "Νot yet". Πόσο η μάθηση μοιάζει με τον τρόπο αυτό περισσότερο με διαδρομή, με προπόνηση, και όχι με κάτι που είτε το κατακτάς είτε όχι. Πόσο κουράγιο, αλλά και πείσμα, γεμίζει τα παιδιά να προσπαθήσουν περισσότερο. Πόσο τα ωθεί να ξεπεράσουν τις όποιες δυσκολίες, να διευρύνουν τα προσωπικά τους όρια, να γίνουν η καλύτερη εκδοχή του εαυτού τους. Σίγουρα δεν μπορούν όλοι να γίνουν Μπετόβεν ή Γιουσέιν Μπόλτ, όλοι όμως μπορούν να γίνουν το καλύτερο που μπορούν. Και αυτό τελικά δεν οφείλει να είναι ο στόχος της εκπαίδευσης; Να επιτρέψει στα παιδιά να ανακαλύψουν αυτά που μπορούν και να τα αναπτύξουν με τον καλύτερο και πιο ολοκληρωμένο τρόπο.
Ένα εξαιρετικό βιβλίο για όλες τις ηλικίες. Ένα βιβλίο απαραίτητο σε κάθε γονιό και κάθε δάσκαλο. Ένα βιβλίο έμπνευση. Μια λέξη αληθινό αεράκι στα πανιά των παιδιών!
Συγγραφέας - Εικονογράφος: Μαρίνα Γιώτη
Εκδόσεις: Διόπτρα
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου