11 χρόνια Αγαπημένα Παιδικά βιβλία

Πάνε 11 χρόνια που ξεκίνησα να γράφω σε αυτό εδώ το blog. Ξεκινώντας να γράψω αυτό το post,
ήθελα να γράψω πόσο έχει αλλάξει το επικοινωνιακό τοπίο στο χώρο του παιδικού βιβλίου, και πόσα πράγματα που συμβαίνουν γύρω από αυτόν με απογοητεύουν. Όμως δεν μπόρεσα να συνεχίσω γράφοντας έτσι. Δεν είχε νόημα.  Δεν έχει νόημα να θυμώνω ή να απογοητεύομαι. Γιατί όσο και αν τα πράγματα έχουν αλλάξει από το 2011, δεν ξεχνώ ότι αυτό το blog παραμένει, πάνω από οτιδήποτε άλλο, το δικό μου ημερολόγιο αναγνωστικών αναμνήσεων. Άλλοι κρατούν ταξιδιωτικά ημερολόγια, εγώ επέλεξα ένα αναγνωστικό. Στις σελίδες του μετρώ τα χρόνια που έχουν περάσει, που έχω περάσει εγώ διαβάζοντας για μένα, για τα παιδιά τα δικά μου, και τα παιδιά των φίλων μου. Και αν τα παιδιά μου μεγάλωσαν,  και αν συνεχίζω να διαβάζω παιδικά βιβλία και να γράφω για αυτά, είναι γιατί...δεν μπορώ να κάνω αλλιώς! Όταν ένα κείμενο με αγγίζει, η ανάγη να βάλω τις σκέψεις και τα συναισθήματά μου στο χαρτί, η ανάγκη να το μοιραστώ είναι αναπόδραστη! 

Γράφω λοιπόν για μένα και για όσους σαν κι εμένα, βρίσκουν ένα κομμάτι του εαυτού τους στις σελίδες και τις εικόνες των παιδικών βιβλίων. Μα γράφω και για τον τυχαίο αναγνώστη, που μπορεί κάποτε σε μια δική μου ανάρτηση, να ανακαλύψει το βιβλίο που θα του αλλάξει τη ζωή. Είναι κάτι που πραγματικά πιστεύω: ότι πότε δεν ξέρεις που θα σε συναντήσει το βιβλίο που θα σου αλλάξει τη ζωή. Για αυτό συνεχίζω να γράφω. Για αυτό έχει λόγο ύπαρξης ανάμεσα σε τόοοοοσα άλλα και το δικό μου blog. Και για τους φίλους γράφω που βρήκα μέσα από εδώ, και για τους εκδοτικούς οίκους και τους συγγραφείς και τους εικονογράφους που με αγάπη μου εμπιστεύονται τα βιβλία τους, ξέροντας ότι θα σκύψω επάνω τους με φροντίδα. Γιατί το βιβλίο δεν είναι σαν οποιοδήποτε άλλο αναλώσιμο προϊόν και θυμώνω όταν κάποιος το μεταχειρίζεται σαν τέτοιο! Να βλέπετε, πάλι θύμωσα! Ανάσα και συνεχίζουμε. 

Εύχομαι ο χρόνος να χαρίσει σε όλους μας πολλά, όμορφα, ανατρεπτικά, αναγνωστικά ταξίδια και αν είναι να συναντηθούμε με ακραίες περιπέτειες που κινδυνεύουν να τινάξουν τη ζωή μας στον αέρα, ας είναι μόνο μέσα στις σελίδες των βιβλίων. 

Στα βιβλία να ανταμώνουμε, όχι στα πεδία των μαχών!

Σχόλια