Η συγγραφέας Bradley Brubaker Kimberly, γνωστή μας από τα αγαπημένα μυθιστορήματα Ο πόλεμος που έσωσε τη ζωή μου και Ο πόλεμος που κέρδισα, επανέρχεται με μια δυνατή, εφηβική ιστορία με αυτοβιογραφικά στοιχεία, καθώς όπως εξομολογείται, είχε πέσει και η ίδια θύμα σεξουαλικής κακοποίησης όταν ήταν παιδί και θα ήθελε να ήξερε τότε, ότι δεν ήταν μόνη, ότι υπήρχαν άνθρωποι και υπηρεσίες στις οποίες μπορούσε να απευθυνθεί. Και παρ' ότι η συγγραφέας αναφέρεται σε πολύ σκληρά περιστατικά, ικανά να τινάξουν στον αέρα τη ζωή ενός παιδιού, το κάνει με τρυφερότητα.
Αφηγήτρια της ιστορίας είναι η δεκάχρονη Ντέλα, που έχει βρεθεί να ζει μαζί με την δεκαεξάχρονη αδελφή της στο σπίτι μιας ανάδοχης μητέρας, καθώς η δική τους βρίσκεται στη φυλακή, όπως και ο πατριός τους που έχει αποπειραθεί να βιάσει την Ντέλα. Η Ντέλα είναι τραυματισμένη, αλλά δεν είναι κομμάτια, με τον τρόπο που έχει γίνει κομμάτια η Σούκι, που πάντα δρούσε ως κυματοθραύστης της βίας προκειμένου να μην φτάνει στη μικρή της αδερφή. Για αυτό το λόγο η Ντέλα έχει καταφέρει να διατηρήσει κάτι από την παιδική της αθωότητα.
Και τα δύο κορίτσια αγνοούν ποιος είναι ο πατέρα τους και η μικρή δεν έχει αναμνήσεις από τη μητέρα της που να μην είναι υπό την επήρεια ναρκωτικών. Μέσα από την αμεσότητα της παιδικής της φωνής, η Ντέλα μας μιλά για τις σκληρές καταστάσεις που έχουν ζήσει τα δύο κορίτσια και πως η παράταιρη με την ηλικία της ωριμότητα της Σούκι, έχει καταφέρει να τις φέρει μέχρι εκεί. Το κάνει όμως με χιούμορ και παιδική αφέλεια. Άλλωστε και η ίδια αγνοεί το μαρτύριο της Σούκι.
Όταν όμως λίγο αργότερα η Σούκι κάνει απόπειρα αυτοκτονίας, τα πάντα στον κόσμο της ανατρέπονται και η ίδια χάνει τα πάτηματά της. Με την βοήθεια των νέων φίλων που απέκτησε και τη στήριξη της ανάδοχης μητέρας της, νιώθει δυνατή να σταθεί δίπλα στην αδελφή της και να γίνει εκείνη αυτή τη φορά λύκαινα για χάρη της.
Η συγγραφέας, γράφει ένα πολύ δυνατό μυθιστόρημα για τα μη προνομιούχα παιδιά αυτού του κόσμου, και καθιστά σαφές, όχι μόνο ότι δεν είναι λίγα, αλλά ότι βρίσκονται πιο κοντά από όσο φανταζόμαστε. Δυο κορίτσια που μεγαλώνουν ουσιαστικά μόνα και αναγκάζονται να ωριμάσουν πιο γρήγορα από ότι η ηλικία τους επιτρέπει, δύο κορίτσια που δεν ανήκουν σε κανέναν, παρά μόνο η μία στην άλλη, δυο κορίτσια με τραύματα στη ψυχή και το σώμα, που για να καταφέρουν να επιβιώσουν μέσα στον άγριο κόσμο, έγιναν οι ίδιες αγρίμια. Μέσα από την εξέλιξη της ιστορίας, οι δύο αδελφές θα αποκαταστήσουν αργά, αλλά σταθερά την εμπιστοσύνη του απέναντι σε αυτό τον κόσμο, και τους ανθρώπους του, θα μάθουν να δέχονται βοήθεια και να την ζητούν όταν την χρειάζονται, θα σταματήσουν να κρύβουν τις πληγές τους και να αφεθούν στη φροντίδα των ανθρώπων που βρέθηκαν δίπλα τους.
Ποτέ δεν είναι αργά να γιατρευτεί μια πληγή, μοιάζει να θέλει να μας πει η συγγραφέας. Μα η παραδοχή και η επούλωση θέλουν τον χρόνο τους. Και δεν υπάρχει αργά ή γρήγορα για να γίνει αυτό. Υπάρχει μόνο η αγάπη, η αποδοχή, η υπομονή και η κατανόηση που στηρίζουν τη διαδικασία.
Το βιβλίο έχει λάβει μια από τις σημαντικότερες διακρίσεις, το βραβείο Newberry Honor Book, έχει τιμηθεί ως το καλύτερο βιβλίο της χρονιάς με τα βραβεία: Boston Globe, Horn Book Fanfare, School Library Journal, Booklist, Kirkus, BookPage, New York Public Library, Chicago Public Library, ενώ έχει κερδίσει πολυάριθμες ακόμα διακρίσεις.
Συγγραφέας: Bradley Brubaker Kimberly
Εκδόσεις: Παπαδόπουλος
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου