Εκείνη η νύχτα των γενεθλίων του Άντερσεν, ήταν διαφορετική. Ήταν κυριολεκτικά μαγική.
Ήταν εκείνη η φορά, που το άγαλμα του μεγάλου Δανού παραμυθά, εγκατέλειψε την υγρή του αναμονή, αναδύθηκε από το λιμάνι του Οντένσε, το λιμάνι της γενέτειρας πόλης του και πήρε τους δρόμους, χέρι-χέρι με ένα μικρό, παράξενο, ονειροπόλο παιδί. Ήταν μια νύχτα θαυμάτων!
Η Αγγελική Δαρλάση σε μια από τις πιο ονειρικές ιστορίες που μας έχει χαρίσει, ξανασυστήνει στα παιδιά τον μεγαλύτερο παραμυθά του κόσμου και τα πιο σπουδαία του παραμύθια.
Μέσα από τις σελίδες της ιστορίας της, μας μεταφέρει στη Δανία, εκεί όπου βρίσκεται το βυθισμένο άγαλμα το Άντερσεν. Ένα παιδί, ένα μικρό, παράξενο παιδί, αόρατο για τους πολλούς, επισκέπτεται το άγαλμα κάθε βράδυ, μέχρι που μαγικά ένα από αυτά, ξεκινά να συνομιλεί μαζί του. Το παιδί με το άγαλμα. Ο άνθρωπος με την ιστορία...Θέλει υπομονή, και θέλει κόπο και πίστη θέλει και εμπιστοσύνη μια τέτοια συνάντηση...
Η συγγραφέας θα βάλει στο στόμα των δύο πρωταγωνιστών, μερικές από τις πιο γνώριμες φράσεις των παραμυθιών του Άντερσεν, θα τις δέσει με το παρόν, τονίζοντας την διαχρονικότητα των ιστοριών που μας παρέδωσε ο σπουδαίος παραμυθάς.
Από τις σελίδες του βιβλίου με την μαγική εικονογράφηση του Βασίλη Κουτσογιάννη, θα παρελάσουν μικρές γοργόνες, μολυβένια στρατιωτάκια, το αηδόνι του Αυτοκράτορα, ο Χανς και η Γκέρντα, η βασίλισσα του Χιονιού, ασχημόπαπα και κύκνοι, χιονάνθρωποι και έλατα, κορίτσια με σπίρτα και κόκκινα παπούτσια και όλο αυτό το μαγευτικό πλήθος θα ενωθεί με τους ονειροπόλους της Γης, με όσους με μάτια αθώα και καθαρά μπορούν ακόμα να αντικρίζουν την μυστική ομορφιά τους κόσμου , όσους έχουν αυτιά να ακούν ιστορίες παλιές και νέες και όσους έχουν τη θέληση να τις αφηγούνται και να τις γράφουν.
Σε ένα ονειρικό τετράπτυχο, τα χρώματα του Βασίλη Κουτσογιάννη, θα φτιάξουν ένα μικρό θαύμα, που μοιάζει με αναστάσιμη γιορτή, τη γιορτή της Ανάστασης του μέσα μας παιδιού. Πολλά στο βιβλίο της Αγγελικής Δαρλάση μου θύμισαν πορεία προς το Πάσχα, πορεία προς ένα μυστικό πέρασμα. Μια πορεία προς την αναγέννηση των ιστοριών και των ανθρώπων. Μια πορεία αποκάλυψης της ομορφιάς των πραγμάτων και κυρίως των ανθρώπων. Όχι της φανερής ομορφιάς, αλλά εκείνης της άλλης, που περνά απαρατήρητη, αθώρητη στα μάτια των πολλών, μα πάντα παρηγορητικής και ικανής να σώσει.
Κι αν είναι αλήθεια, ότι από τότε ο μεγάλος παραμυθάς τριγυρνά κάθε βράδυ της γιορτής του στις πόλεις και στις πλατείες, στα σοκάκια και στις λεωφόρους "με ρούχα που στάζουν και μάτια που πετάνε σπίθες, μουρμουρίζοντας ιστορίες", η συγγραφέας μας προσκαλεί να έχουμε μάτια και αυτιά ανοιχτά στο θαύμα. Μάτια ανοιχτά να βλέπουμε εκείνους που η ζωή τους έχει δώσει μια ιστορία να πουν: τους περιπλανώμενους και τους ξένους, τους φτωχούς και τους άστεγους, τους μόνους και μοναχικούς ανθρώπους. Αυτιά ανοιχτά να ακούμε και αγκαλιά ανοιχτή να συμπαρασταθούμε, να παρηγορήσουμε και να παρηγορηθούμε. Αυτή άλλωστε δεν θα είναι η ιστορία που κι εμείς οι ίδιοι θα κληθούμε να αφηγηθούμε κάποτε, σε μια άλλη νύχτα θαυμάτων, όταν κάποιος άλλος θα μας κοιτάξει βαθιά στα μάτια και θα πει, "πες μου για τότε που ήμουν πεινασμένος και με τάισες, που ήμουν άρρωστος και με επισκέφτηκες, που ήμουν μόνος και με συντρόφευσες, που στάθηκες να ακούσεις την ιστορία μου...." Ας είναι!
Η ιστορία της Αγγελικής Δαρλάση, με τον ποιητικό λυρισμό της, καταφέρνει να συνομιλήσει με τον αναγνώστη του σήμερα, μικρό και μεγάλο και να του θυμίσει πως οι ιστορίες με τη φαντασιακή τους δύναμη, είναι εκεί, έτοιμες να μας ανυψώσουν πάνω από το καθημερινό και τετριμμένο, να νοηματοδοτήσουν ότι μπορεί να μοιάζει με τραγική παραφωνία ή συμφορά, και να μας βοηθήσουν να επαναχαράξουμε την πορεία μας, με πυξίδα τον άνθρωπο και τελικό προορισμό τη συνύπαρξη.
Είθε η δύναμη των παραμυθιών να είναι μαζί μας!
Συγγραφέας: Αγγελική Δαρλάση
Εικονογράφος: Βασίλης Κουτσογιάννης
Εκδόσεις: Μεταίχμιο (ξεφυλλίστε τις πρώτες σελίδες)
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου