Οι φάλαινες βγαίνουν στη στεριά και καταλαμβάνουν όλο το ζωτικό χώρο των ανθρώπων: τα τρένα, τα λεωφορεία, οι πλατείες, τα κολυμβητήρια, τα θέατρα, όλα γεμίζουν με τα αξιαγάπητα, θαλάσσια θηλαστικά, που όμως δημιουργούν τόσα προβλήματα στην καθημερινότητα των ανθρώπων, που δεν τα βλέπουν πια ως τόσο αξιαγάπητα.
Οι άνθρωποι βγαίνουν έξω να διαδηλώσουν, να διαμαρτυρηθούν για την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί από αυτή την ιδιότυπη κατάληψη και μόνο ένα παιδί σκέφτεται να ρωτήσει για ποιο λόγο οι φάλαινες βγήκαν στη στεριά. Εκείνες θα απανήσουν: "Η θάλασσα είναι γεμάτη σκουπίδια. Έχει γίνει ένας πελώριος σκουπιδοτενεκές! Μόλις κάποιος την καθαρίσει, θα γυρίσουμε αμέσως χωρίς αναβολές."
Σε αυτό το "παράλογο" παραμύθι, θα ήταν σπουδαίο να αναλογιστούμε αν οι φάλαινες και κάθε είδους ζώο στη θάλασσα ή στην στεριά μπορεί πράγματι να διεκδικήσει τα δικαιώματα του, απέναντι στην ανθρώπινη αυθαιρεσία, και να απαιτήσει πίσω το φυσικό του περιβάλλον, αυτό που ο άνθρωπος έχει καταλάβει, προξενώντας ανεπανόρθωτη καταστροφή και ενόχληση. Η απάντηση είναι ότι τα ζώα δεν έχουν τη δυνατότητα να διαμαρτυρηθούν, να απαιτήσουν, να διώξουν τον άνθρωπο, να καταγγείλουν την αυθαιρεσία του και τον τρόπο που διαχειρίζεται τους φυσικούς πόρους του πλανήτη που ανήκει σε όλα του τα πλάσματα.
Όμως η ιδιότυπη κατάληψη των φαλαινών δεν υποκινείται από κάποια εκδικητική διάθεση. Είναι η ίδια η ανάγκη της επιβίωσης που τις σπρώχνει να καταλάβουν τον ανθρώπινο χώρο. Σε αντίθεση με τον άνθρωπο που δεν είναι μόνο λόγοι βιοποριστικοί που τον ωθούν στην καταστροφή, αλλά λόγοι κατά κύριο λόγο ευτελής, όπως η διασκέδαση, η άνεση, το κέρδος.
Η ιστορία του Nick Bland, έρχεται να μας θυμίσει με τρόπο ανάλαφρο ίσως και χιουμοριστικό, κάτι που τις τελευταίες δεκαετίες βιώνουμε όλο και πιο σκληρά: η φύση δεν μπορεί ίσως να αντισταθεί στην επεκτατική μανία του ανθρώπου, αλλά εκδικείται. Και μπορεί οι φάλαινες να μην βγαίνουν στη στεριά, όμως οι ποταμοί υπερχειλίζουν, τα δάση καίγονται, τα ακραία καιρικά φαινόμενα, απειλούν όχι μόνο τα έργα, αλλά και την ίδια την ευημερία και ύπαρξη του ανθρώπου.
Αυτό το αλληγορικό παραμύθι, που καλλιεργεί την ενσυναίσθηση και με πολύ γλαφυρό τρόπο μας φέρνει αντιμέτωπους με τις συνέπειες των πράξεων μας, θέτει εν αμφιβόλω την ηθική μας απέναντι στις άλλες μορφές ζωής του πλανήτη μας.
Η ζωντανή και πολύχρωμη εικονογράφηση και η ομοιοκατάληκτη γραφή, είναι δύο επιπλέον λόγοι που κάνουν το βιβλίο ιδανικό για παιδιά από 5 ετών.
Συγγραφέας - Εικονογράφος: Nick Bland
Μετάφραση: Πετρούλα Γαβριηλίδου
Εκδόσεις: Παπαδόπουλος
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου