<< Έναν χρόνο πριν τον θάνατο της Ελισάβετ Μουτζάν - Μαρτινέγκου, γεννήθηκε στο Άμερστ της Μασαχουσέτης η Έμιλι Ντίκινσον, η ποιήτρια που ταύτισε τη διανοητική ζωή με την ακραία ιδιωτικότητα. Αν η δική της απομόνωση ήταν εθελούσια, το έργο της, όπως και της Μουτζάν, ήταν "το γράμμα της προς τον κόσμο". " Ο ποιητής ανάβει το φως κι ο ίδιος το σβήνει. Όμως το φως μένει άσβεστο", έγραψε η Ντίκινσον. Ο θάνατος μπορεί να ήρθε πρόωρα για την Ελισάβετ, η ίδια όμως είχε προλάβει ν' ανάψει το φως.>> (από την εισαγωγή της Κατερίνας Σχινά στο βιβλίο, εκδόσεις Μεταίχμιο).
Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα βιβλία που έχω διαβάσει τον τελευταίο καιρό. Μια φωτισμένη Ελληνίδα, μια γενναία γυναίκα, ένας προοδευτικός άνθρωπος, μια ύπαρξη που τη συνέθλιψε η πατριαρχία, μα που κατάφερε τελικά, έστω και εκ των υστέρων, να αφήσει στο σημάδι της στην εποχή της και να γίνει φωτεινό παράδειγμα γυναικείας χειραφέτησης μέσα στις πιο αντίξοες συνθήκες.
Περισσότερα για τη ζωή το έργο και την αυτοβιογραφία της στο σύνδεσμο που ακολουθεί:
https://www.lifo.gr/culture/vivlio/poios-itan-o-kosmos-tis-elisabet-moytzan-martinegkoy
καθώς και στο εφηβικό μυθιστόρημα της Διδώς Σωτηρίου Οι επισκέπτες, για παιδιά από 12 ετών.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου