Tι κρατάει η μαμά;

Mε αυτόν τον αινιγματικό τίτλο, επιλέγει η συγγραφέας Παναγιώτα Πλησή, να μας μιλήσει για την ανεργία, μέσα από τα μάτια, τις σκέψεις και τα λόγια ενός μικρού παιδιού.
Εξαιρετικά ευαίσθητη, αληθινή και τρυφερή η ιστορία της, απευθύνεται σε παιδιά προσχολικής και πρωτοσχολικής ηλικίας. Και έχει όλη τη γλύκα, την αφέλεια και τον αυθορμητισμό αυτής της ηλικίας.
Η ιστορία ξετυλίγεται γύρω από τις απορίες του μικρού πρωταγωνιστή:
Γιατί η μαμά κρατάει το κεφάλι της;
Μήπως φοβάται να μην ξεκολλήσει;
Και γιατί λέει ότι το κεφάλι της είναι βαρύ; Πόσο ζυγίζει δηλαδή; Είναι  βαρύ σαν καρπούζι;
Και τι σημάνει στεναχωρημένο κεφάλι;
Κι αν χαρίσω στη μαμά ένα χαρούμενο, ζωγραφιστό κεφάλι, θα πάψει να είναι λυπημένη;
Και ποιος εξαφάνισε τη δουλειά της μαμάς και τώρα δεν μπορεί να πάει;
Και γιατί το αύριο που υπόσχεται ο μπαμπάς δεν έρχεται ποτέ;

Ο μικρός πρωταγωνιστής, βιώνει την νέα πραγματικότητα που έφερε στο σπίτι τους το γεγονός ότι η μαμά έχασε τη δουλειά της. Η συναισθηματική φόρτιση είναι έντονη, και οι ευαίσθητες κεραίες του την αντιλαμβάνονται αμέσως. Κάτι έχει αλλάξει στη μαμά του και το νιώθει ξεκάθαρα.
Προσπαθώντας να κατανοήσει όσα συμβαίνουν, προσεγγίζει με τον μοναδικό, αληθινό τρόπο που έχουν τα παιδιά τους γονείς του. Ρωτάει και σχεδόν απαιτεί τις απαντήσεις τους. Το χιούμορ, το χάδι, η κατανόηση, η συντορφικότητα και η ειλικρίνεια, γίνονται οι γέφυρες επικοινωνίας που χρειάζεται κάθε οικογένεια προεκιμένουν να ξεπεράσει τις όποιες δυσκολίες βρει μπροστά της.
H ιστορία της Παναγιώτας Πλησή, έρχεται να θυμίσει κυρίως σε μας τους μεγάλους, πως εκείνοι που βγαίνουν λιγότερο λαβωμένοι από την οποιαδήποτε κρίση, είναι εκείνοι που μέσα στην μπόρα δεν έπαψαν να κρατούν ο ένας το χέρι του άλλου, δεν έπαψαν να σκύβουν με εμπιστοσύνη ο ένας στον ώμο του άλλου, δεν έπαψαν να θυμούνται να χαμογελούν με τα μικρά, απλά, καθημερινά θαύματα της ζωής.   Παιδί και γονείς θα συναντηθούν μέσα σε μια μεγάλη, σφιχτή αγκαλιά, που τελικά γίνεται σωσίβιο επιβίωσης για εκείνους που τo ενδύονται.
Αυτό νομίζω ότι είναι και το σημαντικότερο, πιο τρυφερό και ελπιδοφόρο μήνυμα της ιστορίας.

Συγγραφέας: Παναγιώτα Πλησή
Εικονογράφος: Γιώτα Κοκκόση
Εκδόσεις: Ψυχογιός





Σχόλια