Μισό κιλό πλανήτης

"Από αυτήν την πρώτη μου εβδομάδα στη Γη, μάζεψα και κάτι πράματα, που φαίνεται πως δεν τα χρειάζονται οι άνθρωποι. Αλλιώς δε θα τα πετούσανε. Ούτε θα τα άφηναν να περνούν από δίπλα τους, ή από μέσα τους, και να χάνονται για πάντα απ'τη ζωή τους. Τα έστειλα στους δικούς μου για να τα εξετάσουνε. Ελαφριά ήταν. Μισό κιλό. Μισό κιλό πλανήτης."
Η συγγραφή βασίζεται στην παρατήρηση: του κόσμου έξω και του κόσμου μέσα μας. Και η παρατήρηση χρειάζεται υπομονή, προσήλωση και στάση για να συμβεί. Πρέπει να σταματήσεις, να προσηλωθείς, να έχεις υπομονή για να παρατηρήσεις.
Το βιβλίο του Σάκη Σερέφα, "Μισό κιλό Πλανήτης", μου (υπεν)θύμισε ότι σε λίγο καιρό, ιστορίες θα γράφουν μόνο οι εξωγήινοι, ή κάτι γήινα πλάσματα που τους μοιάζουν.
Η ιστορία του Βουρ, ενός μικρού εξωγήινου που επισκέπτεται τον πλανήτη μας, είναι στην ουσία η ματιά του πάνω σε επτά καθημερινές σκηνές, από τη ζωή επτά καθημερινών ανθρώπων, κάποιον από τους οποίους όλοι έχουμε συναντήσει, ή καλύτερα που όλοι έχουμε προσπεράσει...Προσπερνούμε καθημερινά τις ιστορίες που συμβαίνουν δίπλα μας, γιατί βιαζόμαστε, γιατί είμαστε σκυμμένοι στο κινητό μας, γιατί το messenger χτυπά ασταμάτητα, γιατί τα μάτια μας κοιτούν σχεδόν συνέχεια τον κόσμο μέσα από ένα γυαλί...της κάμερας, του κινητού, της οθόνης...Kαι αυτο δημιουργεί μια απόσταση, ένα έλλειμα από την πραγματική εμπειρία. Έχουμε ριχτεί σε ένα ανελέητο κυνήγι αποτύπωσης στιγμών, που η βαθιά μας μνήμη, μένει άδεια. Η υπεροβολική ευκολία είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος που γνώρισε ποτέ το ανθρώπινο πνεύμα...
Το βιβλίο του Σάκη Σερεφα, είναι μια δοκιμή πάνω στην τέχνη της παρατήρησης, της αποτύπωσης εκείνων των μικρών ανεπαίσθητων λεπτομερειών, που κάνουν τη διαφορά στον τρόπο που βιώνουμε τον κόσμο γύρω μας. Είναι μια πρόσκληση να σταματήσουμε, να πάρουμε μια ανάσα και να προσηλώσουμε το βλέμμα μας, τη σκέψη μας κάπου, σε κάτι και να το ρουφήξουμε σε όλο του το βάθος. Γιατί ο κόσμος που βιώνουμε ποτέ δεν ήταν τόσο μεγάλος, και ποτέ δεν ήταν τόσο ρηχός...
Χρειάζεται να κοιτάξουμε ξανά από την αρχή τη φύση, τους ανθρώπους, τα φαινόμενα και τα νοούμενα. Να χαμογελάσουμε στον διπλανό μας, στη μοναξιά, στο φόβο του, στη θλίψη του...Μερικές φορές αυτό είναι τα πάντα. Κι αλήθεια δεν χρειάζεται να είσαι εξωγήινος για να το καταλάβεις. Αρκεί να κοιτάξεις στα μάτια, "έναν κύριο μέσα σ'ενα εστιατόριο να τρώει ψητές κότες, τη μία μετά την άλλη, ένα παιδί σε μια ακροθαλασσιά, ένα γέρο περιπτερά μέσα σ'ένα γέρικο περίπτερο, μια ταξιθέτρια σ'ένα σινεμά, στην τελευταία προβολή, ένα μικρό μαθητή στο τελευταίο θρανίο της τάξης, την ώρα της ζωγραφικής, έναν οδηγό αστικού λεωφορείου, μια μητέρα που διηγείται ένα πραμύθι στο παιδί της..."

Συγγραφέας: Σάκης Σερέφας
Εικονογράφος: Βίκτωρ Κοέν (η σουρεαλιστική εικονογράφηση είναι ένα από μεγάλα πλεονεκτήματα του βιβλίου, όχι μόνο αισθητικά, αλλά και νοηματικά, αφού οι εικόνες καταφέρνουν να υπογαμμίσουν χωρίς λόγια το βαθύτερο νόημα της κάθε ιστορίας)
Εκδόσεις: Κέδρος (2004)