"Σε κάποια ηλικία σχεδόν
όλα τα ερωτήματα που θέτει ένας άνθρωπος
στον εαυτό του καταλήγουν ουσιαστικά
σε ένα και μοναδικό ερώτημα: Πως ζει
κανείς τη ζωή του;"
Τη Μπριτ Μαρί
τη γνωρίσαμε σε δεύτερο ρόλο, στο
προηγούμενο βιβλίο του Fredrik
Backman, "Η γιαγιά μου σας χαιρετά και ζητάει συγγνώμη΄'. Εδώ θα τη δούμε να έχει τον
πρωταγωνιστικό ρόλο.
Θα παρακολουθήσουμε
την προσπάθειά της να γίνει για πρώτη
φορά πρωταγωνίστρια στην ίδια της τη
ζωή στα 63 της χρόνια.
Η Μπριτ Μαρί,
που στο προηγούμενο βιβλίο μας συστήθηκε
ως η σύζυγος του Κεντ, ιδιοκτήτρια
διαμερίσματος με δικαίωμα επικαρπίας,
μητριά των παιδιών του Κεντ, μανιώδης
με την τάξη και την καθαριότητα σε
σημείο ψυχαναγκασμού, δεινή νοικοκυρά
και με μοναδική ικανότητα να επιλύει
όλες τις μικροσυγκρούσεις σερβίροντας κέικ, έρχεται να ανατρέψει
όλη της τη ζωή, χωρίζοντας τον επί σειρά ετών άπιστο και αδιάφορο σύζυγό της και
εγκαταλείποντας το σπίτι που έζησε μαζί
του για πάνω από σαράντα χρόνια. Και για δεύτερη φορά στη ζωή της βιώνει μια απώλεια που απειλεί συθέμελα την ύπαρξή της.
Βρίσκεται μόνη,
σε ένα μικρό, χτυπημένο από την οικονομική κρίση χωριό, το Μποργκ, χωρίς
καμιά από τις βεβαιότητες πάνω στις
οποίες έχτισε ολόκληρη τη ζωή της: χωρίς
τη βέρα της να τη δένει με τον άντρα της,
χωρίς το αγαπημένο της απορρυπαντικό,
χωρίς μαγειρική σόδα για να αφαιρεί τα
σημάδια από ορατούς και αόρατους λεκέδες,
χωρίς σπιτικό να νοιαστεί, χωρίς ένα
μπαλκόνι με γλάστρες να φροντίσει, χωρίς
όνειρα να ονειρευτεί.
Και πρέπει να
τα μάθει όλα από την αρχή. Πρέπει να σταθεί στα δικά της πόδια, να οδηγήσει μόνη μέσα στη νύχτα και να φτιάξει μια καινούρια καθημερινότητα για την ίδια. Πρέπει να
τοποθετήσει τον εαυτό της σαν σταθερή
κόκκινη κουκκίδα πάνω στο χάρτη της ζωής.
“Μερικές φορές αν ξέρεις τουλάχιστον
που είσαι, είναι ευκολότερο να ζεις
χωρίς να γνωρίζεις ποιος είσαι”.
Αυτό το 'ποιος'
θα ανακαλύψει η Μπριτ Μαρί
στο Μποργ. Πλένοντας τις αθλητικές
φανέλες πληγωμένων εφήβων, καθαρίζοντας
λασπωμένα πατώματα, κουβεντιάζοντας
με έναν αρουραίο, φλερτάροντας με ένα
αστυνομικό, βλέποντας ένα όπλο να τη
σημαδεύει, προπονώντας μια ομάδα
ποδοσφαίρου μέσα σε ένα πάρκινγκ χωρίς
να έχει ιδέα από ποδόσφαιρο, συγκατοικώντας
με μια σχεδόν τυφλή γυναίκα, μέσα από
μια θύελλα αναμνήσεων, απωθημένων θέλω,
ανεκπλήρωτων ονείρων, η Μπριτ Μαρί θα
βρει το δρόμο της στο Μποργκ, εκείνον
που θα την οδηγήσει στη Μπριτ Μαρί των
παιδικών της χρόνων, στη Μπριτ Μαρί που
ακόμα δεν είναι αργά να ονειρευτεί τα
δικά της όνειρα. Να γίνει η Μπριτ Μαρί
και όχι η σύζυγος του Κεντ, ή του
οποιοδήποτε άλλου. Να μην χρειάζεται
έναν σύζυγο, ένα σπίτι και ένα απορρυπαντικό
για να ορίσουν την ύπαρξή της
Μέσα από την
ιστορία του ο Fredrik Backman αφήνει
να αναδειχτούν με τρόπο φυσικό και
καθόλου μελοδραματικό έννοιες και
καταστάσεις όπως η ανθρώπινη μοναξιά,
η ευθύνη, η συντριπτική δύναμη της
αποδοχής και η απόρριψης στην ψυχή ενός
ανθρώπου, η παραβατική συμπεριφορά, η
ανάγκη για ένα όραμα, η δύναμη της φιλίας,
η έννοια της οικογένειας, η ανάγκη για
αυτοπραγμάτωση ως το κατεξοχήν
χαρακτηριστικό της ανθρώπινης ύπαρξης.
Ένα πολύ δυνατό
βιβλίο που έρχεται να μας κάνει να
σκεφτούμε, πότε ήταν η τελευταία φορά που
επιτρέψαμε στον εαυτό μας να χαρεί με
έναν τρόπο παιδικό, αγνά παθιασμένο,
πότε ήταν η τελευταία φορά που πανηγυρίσαμε
ξέφρενα για κάτι, τι είναι εκείνο που
μας κάνει να νιώθουμε τις σόλες των
παπουτσιών μας να εγκαταλείπουν το έδαφος
από χαρά. Τι αφήσαμε να γίνουν όλα εκείνα που κάποτε μας γέμιζαν πάθος; Ποιανού τη ζωή ζούμε; Σε ποιον ανήκουν τα χρόνια μας;
Γιατί "τα λίγα χρόνια γίνονται πολλά, και τα πολλά γίνονται όλα τα χρόνια. Έτσι φέρονται τα χρόνια".
Σίγουρα ένα απο τα καλύτερα βιβλία των τελευταίων χρόνων.
Συγγραφέας: Fredrik Backman
Μετάφραση: Γιώργος Μαθόπουλος
Εκδόσεις: Κέδρος
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου