Από πολλές απόψεις. Έχει έξυπνο στήσιμο, με τον τοίχο ακριβώς ανάμεσα στην αριστερή και δεξιά σελίδα του βιβλίου, να το χωρίζει στα δυο, σε δύο κόσμους, που μοιάζουν διαφορετικοί. Είναι όμως στ' αλήθεια...
Έχει μικρό, κοφτό κείμενο, που λέγεται από τον πρωταγωνιστή της ιστορίας, έναν μικρό ιππότη, με τρόπο που δεν σηκώνει αμφισβήτηση. Ή μήπως όχι...
Έχει καταπληκτική εικονογράφηση. Πρακτικά η εικονογράφηση είναι η μισή ιστορία.
Έχει γίγαντες και κροκόδειλους και τίγρεις και ρινόκερους και μοχθηρά ψάρια και γορίλες και έναν τρομερό γίγαντα, α, και ένα ποντίκι!
Είναι αδύνατον να ανοίξεις το βιβλίο και να μην σου έρθει στο μυαλό, η ιστορία του Leo Lionni, Αριάδνη (Tillie and the wall). Εκεί όπου η μικρή ποντικίνα, στέκεται μπροστά στον τοίχο που χωρίζει το βιβλίο και τον κόσμο της στα δυο και αναρωτιέται τι να κρύβεται πίσω από τον τοίχο. Όχι με φόβο ή αγωνία, αλλά με περιέργεια και θάρρος.
Ο ιππότης της ιστορίας μας αντίθετα, στέκεται μπροστά από τον τοίχο και μακαρίζει την τύχη του για την ύπαρξή του, αφού είναι πεπεισμένος ότι τον προστατεύει από τον άγριο και φοβερό κόσμο που κρύβεται στην άλλη του μεριά.
Και μόλις γυρίσεις δυο-τρεις σελίδες και δεις το μικρό ποντικάκι στην άλλη μεριά του τοίχου, τότε είσαι σίγουρος, πως ο συγγραφέας και εικονογράφος Jon Agee, εσκεμμένα έρχεται να θυμίσει στον αναγνώστη την ιστορία του Leo Lionni.
Οι αφορμές που δίνει και παίρνει ο συγγραφέας από άλλες γνωστές ή λιγότερο γνωστές ιστορίες είναι πολλές μέσα στο βιβλίο. Μια σκηνή από τους Μουσικούς της Βρέμης, ένας Καλός, Φιλικός Γίγαντας, που μας θυμίζει τον πρωταγωνιστή του βιβλίου του Roald Dahl (The BFG), ψάρια που κινούνται υποχθόνια όπως στο βιβλίο "Αυτό δεν είναι το καπέλο μου", και ένα τέλος που παίρνει εικαστικά την αφορμή του από το Where the wild things are, του Maurice Sendak.
Έτσι η ιστορία του Jon Agee, σε κάνει να σκεφτείς, ότι (ευτυχώς) δεν υπάρχει ένας τοίχος ανάμεσα στις ιστορίες. Ότι οι ιστορίες είναι ρευστές, και ζεστές και ζωντανές και οι πρωταγωνιστές τους συναντιούνται ελεύθερα και δημιουργικά στην φαντασία, όχι μόνο των δημιουργών τους, αλλά κυρίως των αναγνωστών. Και αυτό είναι υπέροχο!
Αυτή καθ΄αυτή η ιστορία, είναι μια ιστορία που πολεμά την προκατάληψη, τα στερεότυπα, και το φόβο που γεννούν. Δεν θα ήταν ίσως παράτολμο να πούμε ότι είναι μια ιστορία με σαφές πολιτικό μήνυμα. Προστατεύουν στ' αλήθεια οι τοίχοι; Και από ποιον; Ποιος είναι στην πραγματικότητα ο εχθρός; Kαι είναι πάντα από την άλλη πλευρά του τοίχου; Και τι γίνεται όταν ο εχθρός έρχεται από εκεί που δεν τον περιμένεις και ο σωτήρας είναι αυτός στον οποίο λιγότερο ήλπιζες;
Μια πραγματικά εμπνευσμένη, και πλούσια σε μηνύματα ιστορία, που η απλή, χιουμοριστική πλοκή της, την καθιστά ιδανική τόσο για παιδιά προσχολικής ηλικίας, όσο και για φοιτητές πολιτικών επιστημών!
Διαβάστε τη στα παιδιά και τους μαθητές σας! Θα ενθουσιαστούν και θα σας δώσει άπειρες αφορμές για συζήτηση.
Συγγραφέας - Εικονογράφος: Jon Agee
Eκδόσεις: Κλειδάριθμος
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου