Ελάτε να γνωρίσουμε από κοντά ένα ρολογοπαιδαγωγό! Γιατί τι νομίζετε, αρκεί να φτιάξεις ένα ρολόι και πάει, τέλειωσες; Λάθος αγαπητοί μου! Τα μικρά ρολόγια χρειάζονται εκπαίδευση! Αλίμονο αν την αμελήσει κανείς! Θα μείνουν να δείχνουν για πάντα μόνο "ώρα για παιχνίδι", "ώρα για φαΐ", και "ώρα για ξάπλες"! (Μεταξύ μας βέβαια, σε κάποιες περιπτώσεις, δείχνουν μόνο "ώρα για ζωγραφική", αλλά αν είσαι η σπουδαία εικονογράφος Μυρτώ Δεληβοριά, τότε αυτό δεν είναι κατ' ανάγκη ελάττωμα :-)
Τα μικρά ρολόγια λοιπόν χρειάζεται να μάθουν τι άλλο...την ώρα! Χρειάζεται να μάθουν να σέβονται το ένα την ώρα του άλλου, χρειάζεται να μάθουν να συγχρονίζονται όταν πρέπει. Χρειάζεται να μάθουν πως στον κόσμο υπάρχουν πολλές και διαφορετικές ώρες και πως οι άνθρωποι δεν είχαν πάντα τα ρολόγια για να μετράνε το χρόνο.
Κι o χρόνος; Δεν πρέπει πρώτα από όλα να μάθουν τι είναι ο χρόνος;
Μπορεί να πάει πίσω, να τρέξει μπροστά, να σταματήσει, να κάνει κύκλους, γίνεται; Και υπάρχει χρόνος να τον πούμε όπως θέλουμε; Και γιατί περνάει πιο γρήγορα ο χρόνο που κάνουμε αυτό που μας αρέσει;
Και στ' αλήθεια υπάρχουν ώρες που είναι πιο όμορφες από τις άλλες, ή πιο άσχημες ή πιο βαρετές ή δύσκολες ή τραγουδιστές; Και για τον ρολογοπαιδαγωγό; Μαντεύετε ποια είναι για εκείνον η πιο όμορφη ώρα;
Ένα πολύ όμορφο βιβλίο που με πολλή φαντασία, χιούμορ και εκρηκτικά χρώματα, μιλά στα παιδιά για το χρόνο. Αυτή την αφηρημένη έννοια, που είναι τόσο κόντρα στον απόλυτο παρόν που βιώνουν τα παιδιά προσχολικής ηλικίας ως μόνη διάστασή του. Ο Αντώνης Παπαθεοδούλου όμως, καταφέρνει να τον φέρει στα μέτρα τους, να τον κάνει μετρήσιμο, εφικτό, να τον βάλει στα παιχνίδια και τα τραγούδια τους, στα πειράγματα τους, και έτσι να τους μάθει κάτι ακόμα πιο σημαντικό από την εκμάθηση της ώρας: να τους δείξει την μοναδική αξία της κάθε μέρας, της κάθε στιγμής.
Συγγραφέας: Αντώνης Παπαθεοδούλου
Εικονογράφος: Μυρτώ Δεληβοριά
Εκδόσεις Ίκαρος
Τα μικρά ρολόγια λοιπόν χρειάζεται να μάθουν τι άλλο...την ώρα! Χρειάζεται να μάθουν να σέβονται το ένα την ώρα του άλλου, χρειάζεται να μάθουν να συγχρονίζονται όταν πρέπει. Χρειάζεται να μάθουν πως στον κόσμο υπάρχουν πολλές και διαφορετικές ώρες και πως οι άνθρωποι δεν είχαν πάντα τα ρολόγια για να μετράνε το χρόνο.
Κι o χρόνος; Δεν πρέπει πρώτα από όλα να μάθουν τι είναι ο χρόνος;
Μπορεί να πάει πίσω, να τρέξει μπροστά, να σταματήσει, να κάνει κύκλους, γίνεται; Και υπάρχει χρόνος να τον πούμε όπως θέλουμε; Και γιατί περνάει πιο γρήγορα ο χρόνο που κάνουμε αυτό που μας αρέσει;
Και στ' αλήθεια υπάρχουν ώρες που είναι πιο όμορφες από τις άλλες, ή πιο άσχημες ή πιο βαρετές ή δύσκολες ή τραγουδιστές; Και για τον ρολογοπαιδαγωγό; Μαντεύετε ποια είναι για εκείνον η πιο όμορφη ώρα;
Ένα πολύ όμορφο βιβλίο που με πολλή φαντασία, χιούμορ και εκρηκτικά χρώματα, μιλά στα παιδιά για το χρόνο. Αυτή την αφηρημένη έννοια, που είναι τόσο κόντρα στον απόλυτο παρόν που βιώνουν τα παιδιά προσχολικής ηλικίας ως μόνη διάστασή του. Ο Αντώνης Παπαθεοδούλου όμως, καταφέρνει να τον φέρει στα μέτρα τους, να τον κάνει μετρήσιμο, εφικτό, να τον βάλει στα παιχνίδια και τα τραγούδια τους, στα πειράγματα τους, και έτσι να τους μάθει κάτι ακόμα πιο σημαντικό από την εκμάθηση της ώρας: να τους δείξει την μοναδική αξία της κάθε μέρας, της κάθε στιγμής.
Συγγραφέας: Αντώνης Παπαθεοδούλου
Εικονογράφος: Μυρτώ Δεληβοριά
Εκδόσεις Ίκαρος
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου